tag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post5660133478161450374..comments2024-02-20T00:13:56.430-08:00Comments on Noelle Baxer: Ένας νέος τρόπος βιβλιοπαρουσίασης;Noelle Baxerhttp://www.blogger.com/profile/11178921325117837878noreply@blogger.comBlogger31125tag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-39002251265042219662009-04-23T07:38:00.000-07:002009-04-23T07:38:00.000-07:00Όσο Διαβάζεις, τόσο μαθαίνεις. είπα κι εγώ να σας ...Όσο Διαβάζεις, τόσο μαθαίνεις. είπα κι εγώ να σας πω την ταπεινή μου γνώμη<br />Ο συγγραφέας για να παράγει, ή μάλλον για να του έρθει η έμπνευση, το ταλέντο, χρειάζεται μοναξιά, μέσα από αυτήν μπορεί και γράφει αριστουργήματα. Αλλά για να παρουσιάσει το έργο του στο κοινό, του λείπει η αυτοπεποίθηση, του λείπουν οι δημόσιες σχέσεις, οι γνωριμίες, έτσι γράφει, και τα αποθηκεύει, γιατί το γράψιμο γιαυτόν είναι η συνέχειση της ύπαρξής του της ζωής του και ποιος ξέρει ίσως κάποια μέρα βγουν στην επιφάνεια.<br /><br />Σας ευχαριστώ<br />Γαβριήλ Πανγιωσούλης, Νέα Υόρκη<br />http://pylaros.blogspot.compylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-77609349225898133562009-04-22T09:34:00.000-07:002009-04-22T09:34:00.000-07:00Ευχαριστώ για τις ευχές, Clementine. Όπως το είπες...Ευχαριστώ για τις ευχές, Clementine. Όπως το είπες, έγινε! <br />Πράγματι, πέρασα ωραία και με την οικογένειά μου, δηλαδή τους ανθρώπους που αγαπώ περισσότερο. Πάσχα κάναμε στο Πήλιο. Εσύ; Πέρασες καλά;Noelle Baxerhttps://www.blogger.com/profile/11178921325117837878noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-27568326862718832012009-04-14T04:55:00.000-07:002009-04-14T04:55:00.000-07:00Πέρασα να σου ευχηθώ....
Καλή Ανάσταση και να περά...Πέρασα να σου ευχηθώ....<br />Καλή Ανάσταση και να περάσεις καλά με τους ανθρώπους που αγαπάς!!clementinehttps://www.blogger.com/profile/00724510262844500929noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-79475937918813624012009-04-02T03:39:00.000-07:002009-04-02T03:39:00.000-07:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.PANOS KOYKOYZELIShttps://www.blogger.com/profile/02875740103711464359noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-12304472123891609252009-03-27T08:09:00.000-07:002009-03-27T08:09:00.000-07:00Κρίμα που δεν γνωριστήκαμε από κοντά στην παρουσία...Κρίμα που δεν γνωριστήκαμε από κοντά στην παρουσίαση της Μαρίας. Ήταν ευκαιρία. Δεν πηγαίνω σε βιβλιοπαρουσιάσεις συχνά, δυστυχώς. Δεν μου βγαίνει το πρόγραμμα. Δεν χωράει άλλα η μέρα μου. Τα απογευματοβραδάκια που είναι οι παρουσιάσεις, εγώ εργάζομαι σκληρά ως μαμά. <BR/>Για την αύρα, μην ανησυχείς, Clementine. Θα σου την έχω έτοιμη στο βιβλίο. Σε ευχαριστώ για την ευχή για έμπνευση. Πάντα πιάνει τόπο.<BR/>Καλό απόγευμα σε όλους σας.Noelle Baxerhttps://www.blogger.com/profile/11178921325117837878noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-74890343686734727902009-03-26T14:07:00.000-07:002009-03-26T14:07:00.000-07:00Κάθε μέρα περνώ... όχι μόνο γιατί το βιβλίο σου το...Κάθε μέρα περνώ... όχι μόνο γιατί το βιβλίο σου το λάτρεψα...<BR/>Έμαθα ότι ήσουν στην παρουσίαση της Μαρίας στη Γλυφάδα, μα εγώ ήρθα πολύ αργά και π΄.ανω στην αναμπουμπούλα δεν κατάλαβα ποιός ήταν εκεί και ποιός όχι. Ισως να είχες φύγει. Δεν πειράζει θα τα πούμε σίγουρα στο μέλλον/<BR/>Χάιρομαι πάρα πολύ που γράφεις νέο βιβλίο. Και σε ζηλέυω λιγάκι που μπορείς και ταξιδεύεις μ΄εκείνη την περισυλλογή, κι εκείνη η αυρα σε παρασέρνει.<BR/>Καλή έμπνευση και να είσαι καλά.clementinehttps://www.blogger.com/profile/00724510262844500929noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-19717777672018387292009-03-26T04:35:00.000-07:002009-03-26T04:35:00.000-07:00Πολύ καλά είμαι, Clementine, σε ευχαριστώ. Όποτε σ...Πολύ καλά είμαι, Clementine, σε ευχαριστώ. Όποτε σε φέρνει ο δρόμος σου, να περνάς! Συνήθως μέσα είμαι. Ιδιαίτερα αυτή την εποχή δεν βγαίνω πολύ. Γράφω ένα νέο μυθιστόρημα και είμαι έγκλειστη σε αυτό. Κάνω παρέα με τους ήρωες, πετάγομαι από τον έναν τόπο στον άλλον, από μια εποχή στην άλλη, ξέρετε εσείς. <BR/>Η περισυλλογή είναι το ένα. Το άλλο είναι η συγκέντρωση και η επεξεργασία των πληροφοριών. Όχι ως πληροφορίες απαραίτητα. Ως αύρα. Εκεί είναι η μεγάλη δυσκολία όταν ανήκεις σε άλλον τόπο και χρόνο. Είναι επίπονη και χρονοβόρα δουλειά αυτό, αλλά απαραίτητη για να στέκεται το βιβλίο γερό και καλοχτισμένο.<BR/>Clementine, χαίρομαι που περνάς. Σε ξαναπεριμένω. Θα τα πούμε.Noelle Baxerhttps://www.blogger.com/profile/11178921325117837878noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-68769511029483998522009-03-20T05:52:00.000-07:002009-03-20T05:52:00.000-07:00Πέρασα να σου πώ μια καλησπέρα.ελπίζω να είσαι καλ...Πέρασα να σου πώ μια καλησπέρα.<BR/>ελπίζω να είσαι καλά.......clementinehttps://www.blogger.com/profile/00724510262844500929noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-32187383024557492452009-03-02T08:08:00.000-08:002009-03-02T08:08:00.000-08:00Θα υπάρξουν κι άλλες παρουσιάσεις στο μέλλον, Clem...Θα υπάρξουν κι άλλες παρουσιάσεις στο μέλλον, Clementine. Σε ευχαριστώ που επικοινώνησες ξανά μαζί μου.<BR/><BR/>Επανέρχομαι στην αγγλική εμπειρία βιβλιοπαρουσίασης που είχε ο Κ. Λούπας. Η μεγαλύτερη διαφοροποίηση που εντόπισα είναι στο τέλος, στο κρασί και στα "πηγαδάκια" με τον συγγραφέα. Αυτό νομίζω θα ικανοποιούσε ιδιαίτερα αναγνώστες όπως η Elena/Λένα και ο Akamas, αλλά και πολλοί άλλοι που έχει τύχει να μιλήσουμε (να μην πω όλοι), που δίνουν σημασία στην προσέγγιση με τον συγγραφέα. Μία έστω ολιγόλεπτη προσωπική συνομιλία είναι ένας καλός τρόπος για να κυριολεκτεί κάποιος μετά ότι έχει γνωρίσει τον συγγραφέα. Το "πηγαδάκι" μετά μια παρουσίαση, δίνει επιπλέον την ευκαιρία πιο εύκολα να γίνονται ερωτήσεις από το κοινό, άρα να μεταφέρονται πληροφορίες αμφίδρομα. Γιατί κι εμείς μαθαίνουμε από τους αναγνώστες μας. Επιπλέον του επιπλέον, την βιβλιοπαρουσίαση την κάνει "έξοδο". Σαν να ακολουθεί κοκτέιλ κατά κάποια έννοια. Εστιάζω στην περίσταση, το κρασί ή μη-κρασί το θεωρώ ανεξάρτητο θέμα. Ως μηχανισμό παρουσίασης αυτό που είδα είναι "πρώτα καλύπτεις το σύνολο, ύστερα μία-μία τις ομάδες του". Σχετικά με το εισιτήριο, που γράφει ο Κώστας, δεν το συζητώ καν!!!Noelle Baxerhttps://www.blogger.com/profile/11178921325117837878noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-28300199815934030252009-03-01T09:45:00.000-08:002009-03-01T09:45:00.000-08:00Νοέλ καλησπέρα, λυπάμαι πολύ που δεν μπόρεσα να εί...Νοέλ καλησπέρα, λυπάμαι πολύ που δεν μπόρεσα να είμαι στον Πειραιά,<BR/>απ΄ότι βλέπω έχασα πολλά.<BR/>Σιγουρα είναι ένα βιβλίο που του αξίζει τέτοιου είδους παρουσίαση.<BR/>Ελπίζω την επόμενη φορά να είμαι κοντά σου.<BR/>Καλά κούλουμα....clementinehttps://www.blogger.com/profile/00724510262844500929noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-16687588002862069202009-02-26T13:21:00.000-08:002009-02-26T13:21:00.000-08:00Όποιος πει ότι ο Akamas έχει άδικο, ...θα έχει άδ...Όποιος πει ότι ο Akamas έχει άδικο, ...θα έχει άδικο. Είναι ανυπόφορο να τύχεις σε βιβλιοπαρουσίαση με βαρετό παρουσιαστή και ομιλία που να τραβάει σε υπερβολικό μάκρος. Στο ζήτημα της διάρκειας της ομιλίας ο Akamas επανέρχεται και νομίζω ότι εκτός αν κάποιος έχει αντίρρηση (θα θέλαμε να την ακούσουμε), μία πρώτη "απόφαση" θα μπορούσε να είναι οι ομιλίες μας να μην ξεφεύγουν χρονικά άπό κάποια λογικά όρια. <BR/><BR/>Στο εύρος του χαρακτηρισμού "βαρετός παρουσιαστής", βάζω και αυτούς που φαίνεται πως δεν έχουν ασχοληθεί σοβαρά με τον ρόλο που ανέλαβαν και που σε προσβάλει να τους ακούς. Μαζί τους στο ίδιο καζάνι, αυτοί που ούτε έχουν διαβάσει το βιβλίο που παρουσιάζουν, που λέει και η Έλεν. <BR/>Η προχειρότητα και η επιδερμικότητα δεν υπάρχει περίπτωση να μην βγουν στην φόρα, εκτός αν το ακροατήριο κοιμηθεί πριν. <BR/><BR/>Αν αυτό είναι κανόνας, υπάρχει νομίζω μια εξαίρεση: όταν ο παρουσιαστής ή ο συγγραφέας που παρουσιάζει το βιβλίο του είναι μια λαμπερή προσωπικότητα με χάρισμα λόγου. Παράδειγμα, είχα παρευρεθεί σε μια παρουσίαση του Ξανθούλη για το προ-τελευταίο του βιβλίο που είχε τότε πρόσφατα κυκλοφορήσει. Το παρουσίασε μόνος του. Ούτε αποσπάσματα δεν διαβάστηκαν. Όμως ο λόγος του έρεε όμορφα και συχνά ήταν διασκεδαστικός. Μας μιλούσε όχι με στόμφο αλλά με απλότητα και φιλικότητα και νομίζω πως ήταν σε ύφος παρουσίασης κοντά σε αυτό που έθεσε η Elena/Λένα, δηλαδή ο αναγνώστης κατά την παρουσίαση να γειτνιάσει με τον συγγραφέα. Επειδή ο προφορικός λόγος του Ξανθούλη ήταν εκπληκτικά παρόμοιος με τον γραπτό του λόγο είχε πολύ ενδιαφέρον να ακούς ένα "προφορικό γραπτό". Πήραμε μια γερή "δαγκωματιά" από το βιβλίο που είχε για μας και φύγαμε χορτάτοι. Κάτι τέτοιο υπάγεται στην κατηγορία one-man-show. "Βιβλιοπαρουσίαση one-man-show."<BR/><BR/>Με αυτό έρχεται η κουβέντα στο σχόλιο της Καλλιόπης. Με την εμπειρία της από την Λέσχη Ανάγνωσης έχει μεγαλώσει τις απαιτήσεις της στο πώς θέλει να βλέπει μια καλή παρουσίαση λογοτεχνικού βιβλίου. Ως Ζητούμενο παντρεύει και τα δύο: Να είναι βιβλιοκεντρική (να ζωντανεύουν οι εικόνες του βιβλίου κλπ), να είναι και αναγνωστοκεντρική (ποιός είναι ο σωστός όρος;) δίνοντας σημασία στην "αλήθεια" όπως την ορίζει όμορφα η Καλλιόπη. <BR/>Δύσκολα μας βάζεις, Καλλιόπη!<BR/><BR/>Έχουμε σήμερα και έναν Εγγλέζο στην παρέα. (Όταν ήμασταν στο σχολείο στην Καβάλα, εγώ ήμουν η Εγγλέζα και αυτός ο Έλληνας.) Πώς σας φαίνεται η περιγραφή βιβλιοπαρουσίασης στην Αγγλία που δίνει ο Κώστας Λούπας; Στοίχημα ότι θα μου πείτε για το κρασί που περιλαμβανόταν στην τιμή.Noelle Baxerhttps://www.blogger.com/profile/11178921325117837878noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-54155812589927539372009-02-26T07:47:00.000-08:002009-02-26T07:47:00.000-08:00Για τους συγγραφείς δεν διαφωνώ ότι βάζουν ενέργει...Για τους συγγραφείς δεν διαφωνώ ότι βάζουν ενέργεια τόσο στη συγγραφή του βιβλίου όσο και στη παρουσίαση. Θα μου επιτρέψεις να έχω μια διαφωνία για κάποιους παρουσιαστές. Είχες τη τύχη να έχεις την Έλεν παρουσιάστρια στου Περδίκη και δεν είχες πρόβλημα, αλλά τον τελευταίο καιρό έχω βρεθεί σε κάποιες παρουσιάσεις εκτός τόπου και χρόνου και σκεφτόμουν τι ακριβώς ανέβηκε να κάνει ο παρουσιαστής. Παρουσιάσεις που πλησιάζουν τη μια ώρα το μόνο αποτέλεσμα που έχουν είναι να εκνευρίζουν το κοινό και να θάβουν το βιβλίο.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-31585902439848333322009-02-26T05:52:00.000-08:002009-02-26T05:52:00.000-08:00Η πρώτη σκέψη που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι ...Η πρώτη σκέψη που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι η διαφορετικότητα μιας παρουσίασης βιβλίου εξαρτάται από τον συγγραφέα. Και τι εννοώ για να μην παρεξηγηθώ. Η πρωτοτυπία συνδέεται άμεσα με το ίδιο το βιβλίο, τα συναισθήματα που προκαλεί, τις εικόνες που μπορούν να ζωντανέψουν μπροστά σου (κυριολεκτικά). Δεν κάνουν όλα τα βιβλία για παρουσιάσεις και ας θυμώσουν μερικοί Είχα τη χαρά και την ευτυχία (γιατί νιώθει κανείς πραγματικά ευτυχισμένος όταν ακούει μια χαρούμενη φωνή όπως της Νοέλ) που διοργάνωσα ως υπεύθυνη της Λέσχης Ανάγνωσης «ΦΩΣ» Πειραιά σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Αποφοίτων της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά την παρουσίαση του βιβλίου «Από δρυ παλιά κι από πέτρα» στο χώρο του συνδέσμου. <BR/>Δεν θα μεταφέρω τις εντυπώσεις του κόσμου γιατί ήδη η συγγραφέας έχει αναφερθεί εκτενέστερα. Αυτό όμως που μπορώ να πω είναι ότι μια παρουσίαση βιβλίου μπορεί να εντυπωσιάσει μόνο αν καταφέρει να αποδώσει την αλήθεια του αναγνώστη, τα μηνύματα που πήρε, τα συναισθήματα που του προκάλεσε. Η αλήθεια του συγγραφέα φαίνεται ή δεν φαίνεται(γιατί υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις) στο έργο του. Πάντρεμα μουσικής, ακόμη και επιτόπια σκίτσα από ζωγράφους που έχουν σημείο αναφοράς το βιβλίο, εκθέσεις φωτογραφίας, γλυπτικής και πολλών άλλων ειδών τέχνης μπορούν να παίξουν το δικό τους ξεχωριστό ρόλο. Ακόμη και οι μυρωδιές ενός βιβλίου μπορούν να μεταφερθούν στο χώρο. Ο κόσμος ειδικά στους καιρούς μας θέλει να ακούει πράγματα που μπορούν να τον ταξιδέψουν και η καλύτερη αποσκευή γι’αυτό το ταξίδι δεν μπορεί να είναι άλλη από ένα βιβλίο. Αυτές τουλάχιστον είναι οι εντυπώσεις που έχω έως σήμερα.<BR/><BR/><BR/><BR/>ΥΓ.Νοέλ το βιβλίο σου κάθε φορά που τ’ανοίγω μυρίζει ρίγανη. Έτριψα λίγη μέσα σ’άυτό. Ξέρεις εσυ…Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/16885805831199679841noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-15311982273264894132009-02-26T04:39:00.000-08:002009-02-26T04:39:00.000-08:00Μενω στην Αγγλια και θα ηθελα να μοιρασθω την μονα...Μενω στην Αγγλια και θα ηθελα να μοιρασθω την μοναδικη μου εμπειρια απο παρουσιαση βιβλιου εδω.<BR/>Διαβασα ενα αρθρο στην εφημεριδα για την Παταγωνια (στο ταξιδιωτικο μερος) και υπηρχε στο τέλος μια σημειωση οτι ο αρθογραφος παρουσιαζει το βιβλιο του σε μερικες μερες και μια και μου αρεσε το αρθρο πηγα.<BR/>Η παρουσιαση δεν ηταν δωρεαν - αν δεν κανω λαθος πληρωσα 6 λιρες (περιελαμβανε και ενα ποτηρι κρασι στο τελος). Εγινε στο Ιδρυμα Ιβηρικων και Νοτιοαμερικανικων σπουδων που ειναι στο Μπελγκρεβια.<BR/>Το βιβλιο ηταν καινουριο και οι περισσοτεροι δεν το ειχαν διαβασει. Πριν αρχισει η παρουσιαση, παιζοταν μια ταινια χωρις ηχο που ηταν γυρισμενη στην Παταγωνια και ηταν κυριως για να δειχνει το ποσο διαφορετικη χωρα ειναι.<BR/>Η παρουσιαση εγινε μονο απο τον συγγραφεα μετα απο ενα μικρο προλογο απο μια υπαλληλο του Ιδρυματος. Ξεκινησε με μερικα πραγματα για τον εαυτο του που ηταν χρησιμα μια και εδωσε την βαση για το πως ηξερε τοσα πολλα για την Νοτια Αμερικη. Το βιβλιο βασιζοταν στις δικες του εμπειριες αλλα κατα την διαρκεια της παρουσιασης διαβασε κομματια απο βιβλια που χρησιμοποιησε σαν πηγες.<BR/>Δεν νομιζω να υπηρχαν ερωτησεις κατα την διαρκεια της ομιλιας του (περιπου 40 λεπτα). Και επισης δεν υπηρχε οπτικοακουστικο υλικο - η ταινια σταματησε οταν αρχισε την ομιλια του.<BR/>Λογω του θεματος, το κοινο ηταν κυριως ατομα που ειχαν παει στη Παταγωνια και ατομα που θα ηθελαν να πανε και επομενως υπηρχαν πολλες ερωτησεις μετα. <BR/>Οταν τελειωσαν οι ερωτησεις, ο κοσμος σηκωθηκε, πηγε να παρει το κρασι και συνεχιστικαν οι συζητησεις με τον συγγραφεα. Φυσικα οσοι ηθελαν μπορουσαν να αγορασουν το βιβλιο.Costas Loupashttps://www.blogger.com/profile/06504177009096798395noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-91379341951168465352009-02-26T00:55:00.000-08:002009-02-26T00:55:00.000-08:00Φτάνει να μην είναι στημένο, συμφωνείς Akama; Για ...Φτάνει να μην είναι στημένο, συμφωνείς Akama; Για να υπάρχει το στοιχείο του αυθόρμητου, της εγρήγορσης και του ξαφνιάσματος. Όμως, θεματολογία που θα θέλαμε και οι δύο πλευρές να καλυφθεί, είναι σωστό να υπάρχει. Προετοιμασία και σε αυτή την περίπτωση χρειάζεται. Έτσι κάναμε και με την Θεοδοσία πριν την "συνέντευξη" της 16ης.<BR/>Όταν μπαίνει στην κουβέντα το κοινό, κι αυτό θα γίνει χωρίς σπρώξιμο άμα η κουβέντα έχει ενδιαφέρον, εκεί πια βουτάς στα βαθιά νερά κι αφήνεις στην αμμουδιά την ατζέντα. <BR/><BR/>Γράφοντας αυτά, ανακαλώ την παρουσίαση της "Δρυ" στο βιβλιοπωλείο "Περδίκης" στην Καλλιθέα. Έγινε τις μέρες των γεγονότων του Δεκεμβρίου. Μετά την παρουσίασή μας με την Έλεν (Τσαμαδού), αυθόρμητα ξεκίνησε μια κουβέντα με το κοινό, τόσο ζεστή και οικεία που δεν βρήκα τον λόγο που ήμουν καθισμένη απέναντί τους κι όχι ανάμεσά τους. Σου το λέω αυτό, Akama, ως δείγμα της ατμόσφαιρας στην αίθουσα. <BR/><BR/>Κατάλαβα πώς το βλέπεις και την θεωρώ δυνατή πρόταση. Το δυνατή και με τις δύο έννοιες: δυνατή να πραγματοποιηθεί και δυνατή σε δύναμη. Ξέρεις, βάζουμε τόση ενέργεια στην βιβλιοπαρουσίαση, και οι παρουσιαστές του και οι συγγραφείς, κι είναι κρίμα στο τέλος να ξεφουσκώνει αυτό με την κλασική ερώτηση προς το κοινό, εάν θα ήθελε να ρωτήσει κάποιος κάτι, και κανείς να μην ρωτάει. Πιστεύω ακράδαντα πως δεν είναι επειδή δεν έχουν κάτι να ρωτήσουν αλλά επειδή δεν τους έχει ζητηθεί σωστά. Την ανεμόσκαλα για να μας πλησιάσουν, εμείς θα την πετάξουμε. Οι άνθρωποι δεν είναι θρασείς να ανέβουν μόνοι τους!Noelle Baxerhttps://www.blogger.com/profile/11178921325117837878noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-61727577175904528002009-02-25T13:41:00.000-08:002009-02-25T13:41:00.000-08:00Εννοείται όυι για να γίνει αυτό που προτείνω θα πρ...Εννοείται όυι για να γίνει αυτό που προτείνω θα πρέπει η επιλογή να είναι αυστηρή και να υπάρχει συννενόηση ανάμεσα στον συγγραφέα και στον αναγνώστη για να είναι προς όφελος του βιβλίου.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-10961240571399381332009-02-25T02:24:00.000-08:002009-02-25T02:24:00.000-08:00Μαριέλα, αυτό μου το έχουν ξαναπεί με άλλον τρόπο ...Μαριέλα, αυτό μου το έχουν ξαναπεί με άλλον τρόπο πολλές φορές, από την έκδοση των διηγημάτων μου ακόμη. Ότι γράφω κινηματογραφικά. Με εικόνες. Κι έχουν δίκιο, ξέρεις. Όταν γράφω, το ζω σαν να το βλέπω μπροστά μου και να βιάζομαι να περιγράψω την "σκηνή" μην με προλάβει η επόμενη εικόνα και χαθεί. Μια ερώτηση που συχνά δέχομαι είναι αν η "Δρυς" θα γυριστεί ταινία! <BR/>Αυτό που έγραψες οδηγείται αυτόματα σε μια νέα ιδέα, εξαιρετική ιδέα, που αφορά όλα τα βιβλία φυσικά που έχουν χρώμα και εικόνες, όχι μόνο τη "Δρυ": Ένας ζωγράφος, καλή ώρα εσύ, που έχεις και ομάδα μαθητών, ίσως και αυτοί, να ξανα"γράψεις" με τα πινέλα σου εικόνες του βιβλίου που σε κέντρισαν, με την δική σου ματιά και τέχνη, και να εκτεθούν σε μια κοινή παρουσίαση, βιβλίου και των ζωγραφιών. Πώς κάνεις αυτή την εποχή την ατομική έκθεση ζωγραφικής σου στο Σπίτι της Κύπρου; Μια κοινή έκθεση.<BR/>Τι λες; Πώς σου φαίνεται αυτό; Γενικά πώς σου φαίνεται; Δεν το προσωποποιώ στην "Δρυ", η συζήτηση είναι γενική.<BR/>Σε σας τους άλλους, πώς σας φαίνεται, αλήθεια; <BR/><BR/>Πριν σας αφήσω για την ώρα, να σας πω και τούτο, για να μην θεωρηθεί πως η ιδέα που μόλις είπα είναι από το μυαλό μου: Η Έλενα, το μήνυμα πριν το τελευταίο της Μαριέλας, που ασχολείται ερασιτεχνικά με την ζωγραφική, όταν την γνώρισα ως αναγνώστρια της "Δρυ", κάτι ανάλογο μου είπε. Ότι κάποιες σκηνές ένιωσε την επιθυμία να τις ζωγραφίσει. Σωστά, Λένα;Noelle Baxerhttps://www.blogger.com/profile/11178921325117837878noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-51741751445910970012009-02-25T01:31:00.000-08:002009-02-25T01:31:00.000-08:00Καταπληκτικές οι ιδέες που προκύπτουν....Θα μου άρ...Καταπληκτικές οι ιδέες που προκύπτουν....<BR/>Θα μου άρεσε πολύ να συμμετέχω σε κάτι απ' αυτά....<BR/><BR/>Νοελάκι, χαίρομαι ιδιαίτερα που επανήλθες στο μπλογκ και μάλιστα τόσο ζωηρά....<BR/><BR/>Διαβάζοντας το βιβλίο σου πάντως, πολύ συχνά πίνακες ξεπηδούσαν από τις σελίδες του....Marielahttps://www.blogger.com/profile/15368532461278519980noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-10803941645320514742009-02-24T23:54:00.000-08:002009-02-24T23:54:00.000-08:00Καλά, είσαστε τρομεροί! Οι ιδέες πέφτουν βροχή! Θα...Καλά, είσαστε τρομεροί! Οι ιδέες πέφτουν βροχή! Θα γεμίσουμε μια "δεξαμενή" με σκέψεις και ιδέες. Να το δείτε!<BR/>Για να τα πάρω από την αρχή και να ανταλλάσσουμε απόψεις, ο συνδυασμός βιβλίου + ζωγραφική, φωτογραφία ή κάτι άλλο, αν είναι σχετικά και παντρεύονται όμορφα, μπορεί να δώσει εξαιρετικό αποτέλεσμα. Λίγο προσπαθώ να το κάνω και στο μπλογκ μου και σας βάζω πίνακες ζωγραφικής. Στην Ιωνίδειο η έκθεση φωτογραφίας ήταν ξεκομμένη στο φουαγιέ. Λειτουργούσε σαν 1+1, όχι μαζί. Προτιμώ αυτό που περιέγραψες εσύ, Ελένη. <BR/><BR/>Ο περιορισμένος χώρος των βιβλιοπωλείων δεν νομίζω πως είναι αποτρεπτικός. Η εκτέλεση μπορεί να είναι από έκθεση ζωγραφικής ή φωτογραφίας κα. που τρέχει παράλληλα έως προβολή στο power point. Αυξομειώνεται ανάλογα με το σώμα που έχει να ντύσει. Μου αρέσει!<BR/><BR/>Εξαρτάται φυσικά και από την θεματολογία του βιβλίου. Αν αναφέρεται σε Χαμένες Πατρίδες, παράδειγμα,το "φωνάζει" από μόνο του. Τα ιστορικά, επίσης. Και στις ιστορίες περιπλάνησης ταιριάζει καλά. Η γεωγραφική διαδρομή των ηρώων του βιβλίου. Οι τόποι που αναφέρονται στο βιβλίο κατά την εποχή της διήγησης. Τι "είδε" ο κεντρικός ήρωας.<BR/><BR/>Το άλλο που ανέφερες, Ελένη, η πλοκή σαν σενάριο με εμβόλιμες αναγνώσεις αποσπασμάτων, μπορείς να μας το κάνεις πιο λιανά; Το να είναι κομμένη η πλοκή σε τμήματα ή ενότητες χρόνου-χώρου, το καταλαβαίνω. Το σενάριο (ως μορφή γραπτού λόγου) με μπέρδεψε.<BR/><BR/>Μου άρεσε πολύ επίσης η πρόταση του Αkama. Ο αναγνώστης να γίνεται πρωταγωνιστής. Ενέχει κάποιο ρίσκο, βέβαια. Θέλει να έχει απέναντί του ο συγγραφέας δυνατό συνομιλητή-αναγνώστη που να ρίχνει συνέχεια "ξύλα στη φωτιά" ώστε να μην σβήσει η φωτιά της συζήτησης με τετριμμένες ερωτήσεις που θεωρούνται, και δεν καταλαβαίνω γιατί, κλασικές. Θα το τολμούσα, δεν το συζητώ. Μέσα για μέσα!<BR/><BR/>Μήπως μπορεί να δουλέψει και αντίστροφα αυτή η ιδέα; Όχι ο συγγραφέας να παίρνει συνέντευξη από αναγνώστη και κάποια στιγμή να μπαίνει στην συζήτηση το κοινό, όπως το προτείνει ο Αkamas. Αλλά από την αρχή αναγνώστης ή αναγνώστες να παίρνουν συνέντευξη από τον συγγραφέα. Όπως γίνεται στα πανεπιστήμια περίπου. Που προσκαλούν κάποιον και γίνεται ανοιχτός διάλογος με τους φοιτητές.<BR/><BR/>Η πρόταση της Μαριέλας δείχνει περίτρανα ότι σε μια παρουσίαση βιβλίου "οι ουρανοί είναι δικοί μας". Το γράμμα είναι καλό "αγκίστρι" για να αιχμαλωτίσει την προσοχή του κοινού. Για να γίνει όμως όχημα και όχι πυροτέχνημα, το γράμμα χρειάζεται λεπτή προεργασία και μαζί, θαρρώ, ίσως και κάτι πιο στιβαρό για να το σηκώσει. Χωρίς ενδοιασμό θα ξεκινούσα και ίσως τελείωνα με ένα γράμμα. Μέσα(μέσα στον φάκελο του γράμματος), προσωπικά θα έβαζα για τον αναγνώστη/κοινό κι ένα πεζό.<BR/><BR/>Η ιδέα της Έλενας (είναι διαβασμένη αναγνώστρια) ήρθε όταν είχα γράψει το σημείωμα αυτό. Θα επανέλθω, Λένα. Σε ευχαριστώ.Noelle Baxerhttps://www.blogger.com/profile/11178921325117837878noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-83564320294247469602009-02-24T22:40:00.000-08:002009-02-24T22:40:00.000-08:00Νοέλ, Το ξέρεις ότι αγάπησα πολύ το βιβλίο σου. Ητ...Νοέλ, Το ξέρεις ότι αγάπησα πολύ το βιβλίο σου. Ηταν εξ’αλλου και η αφορμή για να σε πλησιάσω και να σε γνωρίσω. <BR/>Σπάνια πηγαίνω σε παρουσιάσεις βιβλίων, και δεν έχω την σχετική εμπειρία, όμως καταλαβαίνω λίγο την ατμόσφαιρα που επικρατεί. <BR/>Εγώ θέλω να κρατάω την μαγεία του δικού μου ταξιδιού, στις δικές σας σελίδες. Θέλω να μου μένει ο έρωτας και το παιχνίδι με τις λέξεις, με τους χαρακτήρες, με το όνειρο...<BR/>.........μόλις είχα μία ιδέα...... Ζωντάνεψέ το Νοέλ!! Πώς θα μπορούσε να παρουσιαστεί μέσα σ’ένα σπίτι;; Πώς θα μπορούσε να ζωντανέψει στα δωμάτια ενός σπιτιού;; Ανάγνωση-συζήτηση για το βιβλίο στο καθιστικό,(άλλοι τυπικά καθιστοί, άλλοι σταυροπόδι στα χαλιά), Κάτι να συμβαίνει στην κουζίνα (= μυρωδικά και υλικά στο τραπέζι, ένα κέρασμα στον πάγκο), κάτι να συμβαίνει στην κρεβατοκάμαρα (= φρεσκοσιδερωμένα ρούχα έτοιμα να φορεθούν, ένα κόσμημα τυχαία αφημένο πάνω στο κρεβάτι), να μπορεί ο επισκέπτης σου - ο αναγνώστης σου να επισκεφθεί τον χώρο, και όσοι αναλάβουν να ζωντανέψουν τους χαρακτήρες (όποιους χαρακτήρες), να περνούν διακριτικά και αθόρυβα ανάμεσά μας, στη διάρκεια της παρουσίασης αυτής, ακολουθώντας την αφήγηση....<BR/>Οσο το σκέφτομαι, τόσο ολοκληρώνεται στο μυαλό μου. Να μιλήσουμε;;;<BR/>Φιλιά πολλά<BR/>ΛέναElenahttps://www.blogger.com/profile/17074438973808823355noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-76177732903791130522009-02-24T12:41:00.000-08:002009-02-24T12:41:00.000-08:00Καλησπέρα σε όλους...μια και μιλάμε για ιδέες, έχω...Καλησπέρα σε όλους...<BR/>μια και μιλάμε για ιδέες, έχω ακούσει από κάποιο φίλο ποιητή κάτι που μου άρεσε ιδιαίτερα...<BR/>Παρουσίασε τη δουλειά κάποιου συναδέλφου του διαβάζοντας ένα γράμμα που απευθυνότανε στον συγγραφέα...Marielahttps://www.blogger.com/profile/15368532461278519980noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-83547953446137547562009-02-24T12:10:00.000-08:002009-02-24T12:10:00.000-08:00Μια άλλη καλή ιδεα είναι να παίρνει ο συγγραφέας μ...Μια άλλη καλή ιδεα είναι να παίρνει ο συγγραφέας μια συνέντευξη από έναν αναγνώστη και σε κάποια στιγμή να μπαίνει στη συζήτηση και το κοινό. Οι κλασσικοί μονόλογοι που κάποιος προσπαθεί να αναλύσει τ βιβλίο κάπου κουράζουν, χώρια που όλο και πιο συχνά ΄ςχουμε την ατυχία να βλέπουμε μονολόγους μακράς διάρκειας που εξαντλούν την υπομονή του κοινού.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-88785956579057298262009-02-24T11:12:00.000-08:002009-02-24T11:12:00.000-08:00Μπαξεράκι μου, δεν ξέρω γιατί δε γενικεύτηκε ο τρό...Μπαξεράκι μου, δεν ξέρω γιατί δε γενικεύτηκε ο τρόπος αυτός της παρουσίασης, ίσως γιατί δεν υπήρξε αρκετή προσφορά κατάλληλων προσώπων που θα έκαναν τη συνέντευξη. ΄Ισως πάλι να φταίει και ο κατ΄ανάγκην περιορισμένος χρόνος. Συνήθως φοβόμαστε να κουράσουμε τον ακροατή με μακριές παρουσιάσεις. Συμφωνώ ότι χρειάζεται αναθεώρηση και φρεσκάρισμα το όλο θέμα και είμαι πρόθυμη να συμμετάσχω και συνεισφέρω, στο μέτρο που μπορώ σε ιδέες. Τα μπαλέτα γιατί τα απορρίπτεις; Ενα happening θα ήταν και αυτά..(αστειεύομαι φυσικά.)Πάντως πετάω μια ιδέα στον αέρα, παρουσίαση βιβλίου μαζί με κάτι άλλο σχετικό από τον εικαστικό χώρο. Μια έκθεση φωτογραφίας, όπως αυτή στο Ιωνίδειο, μια έκθεση ζωγραφικής, μια μικρή κινηματογραφική προβολή με κάποιο σχετικό θέμα. Σε κάποιες παρουσιάσεις των "Θεών" και περισσότερο στης"Εταίρας" έδειξα εικόνες με power point. Νομίζω πως άρεσε, προϋποθέτει όμως χώρο κατάλληλο και συνήθως στα βιβλιοπωλεία είναι μάλλον περιορισμένος, απ΄όσα έχω δει. Οι σύλλογοι που έχουν εντευκτήρια διαθέτουν καλλύτερους χώρους και εξοπλισμό κατά κανόνα. <BR/>Μια άλλη μέθοδο που χρησιμοποιήσα κάποτε που έκανα μόνη μου την παρουσίαση και φυσικά δεν μπορούσα να αρχίσω να παινεύω τον εαυτό μου, ήταν να αναφερθώ στο βιβλίο σαν σε σενάριο και κάθε τόσο να διακόπτω την αφήγηση για να παρεμβληθούν οι αναγνώσεις των ηθοποιών. Είναι και αυτό κάτι. Τι λες. <BR/>ΕΚΤ ΕλένηEKThttps://www.blogger.com/profile/06732241054790633076noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-10172941349088113072009-02-24T10:33:00.000-08:002009-02-24T10:33:00.000-08:00Κατάλαβα σωστά, Ελένη, ότι η "συνέντευξη" πήγε κάπ...Κατάλαβα σωστά, Ελένη, ότι η "συνέντευξη" πήγε κάποια στιγμή να γίνει διαδεδομένη μέθοδος και ενώ είχε θετική ανταπόκριση, κάπου σταμάτησε; Ξέρεις τον λόγο; Εσύ, ας πούμε, γιατί δεν το εφάρμοσες ξανά; Συμφωνώ ότι αυτός που θα πάρει την "συνέντευξη" προϋπόθεση να είναι πολύ δυνατός παίκτης. Το να έχει διαβάσει το βιβλίο το θεωρώ αυτονόητο, δεν το συζητώ. Απ' έξω και ανακατωτά να το ξέρει, όχι απλώς να του έχει κάνει ένα διαβασματάκι. Να το μελετήσει σε βάθος χρειάζεται. Αλλά αυτό ισχύει για τον οποιοδήποτε σοβαρό παρουσιαστή. Γιατί, η φιλολογική ανάλυση είναι μικρή υπόθεση;<BR/><BR/>Και από την μεριά του συγγραφέα χρειάζεται γερή προετοιμασία για μια ανοιχτή "συνέντευξη". Να είσαι προετοιμασμένος να απαντήσεις εκτός ύλης, σε επίπεδο που να βαθμολογείς τις απαντήσεις σου με καλό βαθμό.<BR/><BR/>Η συνέντευξη είναι ένας τρόπος. Δεν είναι ο μόνος. Το ουσιώδες είναι να καταλήξουμε - ή να μην καταλήξουμε- ότι ήρθε ο καιρός για έναν πιο φρέσκο και ενδιαφέροντα για το αναγνωστικό κοινό (και για μας) τρόπο βιβλιοπαρουσίασης.<BR/><BR/>Το πώς θα γίνει αυτό, η παρουσίαση του βιβλίου μας δηλαδή φρέσκια και ενδιαφέρουσα, είναι έργο του καθενός μας. Εννοείται ότι δεν πρόκειται να βγάλουμε και μπαλέτα. <BR/> <BR/>Ως οπαδός της ομαδικής δουλειάς, μου αρέσει πολύ η ιδέα της "συνεργασίας" μας. Εννοώ πολλών, όχι εμάς των δύο, Ελένη, που συνεργαζόμαστε ήδη άψογα και μπορούμε να τα πούμε και πίνοντας τσάι. Έχω την πεποίθηση δε ότι μελετώντας το πράγμα πολλοί μαζί, θα περάσουμε και καλά.<BR/><BR/>Περαστικά στον Κίμωνα και σε σένα.<BR/>Για τα βαφτιστικά του βιβλίου σου, θα τα ξαναπούμε.Noelle Baxerhttps://www.blogger.com/profile/11178921325117837878noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6563223932286925101.post-68749031232870798892009-02-24T07:19:00.000-08:002009-02-24T07:19:00.000-08:00Αργησα λιγάκι να πάρω μέρος στη συζήτηση, η βρογχί...Αργησα λιγάκι να πάρω μέρος στη συζήτηση, η βρογχίτιδα με ταλαιπωρεί ακόμη, το ίδιο και τον Κίμωνα που, φυσικώ τω λόγω, κόλλησε.<BR/>Επί του προκειμένου λοιπόν. Είμαι μέσα, καιρός να σταματήσουν οι παραδοσιακές μορφές παρουσίασης. Το εγχείρημα με τη συνέντευξη το έχουμε ήδη δοκιμάσει. Το Μάιο του 2007 η πρώτη παρουσίαση της "Εταίρας" έγινε με τη μορφή συνέντευξης στο φίλο δημοσιογράφο καιραδιοφωνικό παραγωγό του Αντέννα Γιάννη Ιωάννου, ακολουθησε της Λένας κια άλλες αργότερα που δε θυμάμαι ποιών ακριβώς. Πάντως η ιδέα ήταν πολύ καλή και το αποτέλεσμα, όσο μπορώ να μιλήσω για μένα, πολύ καλό.<BR/>Πάντως για να πετύχει η συνταγή, όπως κάθε συνταγή, χρειάζονται καλά υλικά, αυτός που παίρνει τη συνέντευξη ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ, να έχει μεταδοτικότητα και αμεσότητα και αυτός που δίνει τη συνέντευξη να ξέρει που θέλει να πάει η κουβέντα μόνο έτσι θα μπορεί και το κοινό να προκληθεί να πάρει μέρος. Αλλιώς θα γίνεται ένας διάλογος αδιάφορων προς μουγγούς.<BR/>Φυσικά και εννοείται πως η φιλολογική ανάλυση θα προηγείται, αλλά και αυτή θα πρέπει να μην είναι ιδιαίτερα μακριά και να μη κουράζει με περιττές λεπτομέρειες.<BR/><BR/>Νοελάκο, με χαρά δέχομαι τη προσφορά σου να γίνεις νουνά και εγώ προσφέρομαι αντιστοιχα σε σένα.<BR/>ΕΚΤ ΕλένηEKThttps://www.blogger.com/profile/06732241054790633076noreply@blogger.com