Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

"Περιδιάβασμα"

Εσείς πιστεύετε στη δύναμη του ενός; Του καθένα μας ως μονάδα, το πώς επηρεάζει το σύνολο των μονάδων της κοινωνικής ομάδας; Ο ένας, μόνος του, μπορεί να μην μετακινεί βουνά αλλά πιστεύετε κι εσείς ότι έχει τη δύναμη να μετακινεί ριζωμένους ογκόλιθους που χρόνια τεμπελιάζουν στον ήλιο;
Το διάστημα που δεν επικοινωνήσαμε, μου συνέβησαν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας:
Χάρη στο «Από δρυ παλιά κι από πέτρα» πρόσφατα γνώρισα ανθρώπους που μόνοι τους, χωρίς πλάτες φορέων ή τρίτων, έχουν καταφέρει να καλύψουν το κενό της Πολιτείας στον τομέα του βιβλίου, στον χώρο που, στον καθένα, ο προβολέας της λάμψης του φτάνει και κυκλώνει. Έχουν διαμορφώσει τοπικούς κύκλους ανάγνωσης που τους λένε, κλασικά, Λέσχες Ανάγνωσης. Με τη δύναμη της θέλησής τους, αυτό είναι το σπουδαίο, και την αγάπη τους για την λογοτεχνία, προσέλκυσαν και ένωσαν σε μια ομάδα αναγνώστες που έως τότε έκαναν, σκόρπιοι, αναγνωστικούς περιπάτους. Κι ίσως πια χασμουριόντουσαν κοιτώντας βιτρίνες με βιβλία.
Αναφέρομαι στην κα Καλλιόπη Δράκου της Λέσχης Ανάγνωσης «Φως» Πειραιά και στους κ. Γιάννη Ρουσιά και Κυριάκο Ψωμαδέλη της Λέσχης Ανάγνωσης Περιστερίου.
Η θετική αύρα αυτών των ανθρώπων διαπίστωσα ότι δημιουργεί θετική ενέργεια στους γύρω τους. Στις μουντές μέρες που διανύουμε, με όοοοοολα αυτά που συμβαίνουν, ξαφνικά πέφτεις επάνω σε μία διαφορετική άποψη ζωής, σε έναν διαφορετικό τρόπο λειτουργίας και ξαφνιάζεσαι ευχάριστα. Τελικά, εκεί κατέληξα, η θετικότητα είναι μεταδοτική κι είναι ισχυρότερη της γκρίνιας. Γιατί όταν είσαι χαμογελαστός, προκαλείς το χαμόγελο του «αντιπάλου» σου. Η θέση αυτή ενδεχομένως να σας ακούγεται ρομαντική και λουλουδάτη. Η φιλική μου προτροπή όμως είναι δοκιμάστε την πριν την απορρίψετε.

Είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν και άλλες τέτοιες πρωτοβουλίες διάσπαρτες σε όλη την Ελλάδα. Θα χαρώ να επικοινωνήσετε μαζί μου.

Με την ευκαιρία, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας και τα μέλη της που κατέταξαν την «Δρυ» μου στη λίστα τους με τα Δημοφιλή Βιβλία του 2008.

Μετά τις γιορτές είχαμε μια όμορφη συζήτηση στον αέρα με τον κ. Αντώνη Γιαννακόπουλο, στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος. Κάλυψε όλη την ωριαία σαββατιάτικη εκπομπή του «Εκκλησία και Κοινωνία». Το ελληνοτουρκάκι που βαφτίζεται Χριστιανή, μετά την Καταστροφή, στην Κύπρο. Ο βαφτιστικός σταυρός της Κατίνας, το αποχαιρετιστήριο δώρο της στην Πηνελόπη, που έγινε και βαφτιστικός σταυρός της «εγγονής» της. Η ανώνυμη Τουρκάλα που σώζει τον άγνωστό της Έλληνα από τους Τσέτες. Πολλά στοιχεία στο βιβλίο βρήκαμε «εντός του θέματος». Η εκπομπή θα ξαναμεταδοθεί το καλοκαίρι.

Κάτι «ζουμερό»: Αν θέλετε να ακούσετε μια συνέντευξή μου «στον αέρα», μπείτε στο http://www.piraeusnews.gr/content/view/2091/444/lang,el/
Στην κουζίνα του σπιτιού μου (!), λέμε με την κα Δράκου πολλά και διάφορα πίνοντας το καφεδάκι μας. Για το βιβλίο και όχι μόνο. Η συζήτηση είναι άνετη και αυθόρμητη. Όπως μου βγήκε. Δεν «κτένιζα» τον λόγο. Συγχωρέστε κάποια σαρδάμ. Θα νιώσετε σαν να ήσασταν κι εσείς στην παρέα μαζί μας. Ελάτε!

Λοιπόν, το επόμενο ραντεβού μας είναι στην Λέσχη Αποφοίτων της Ιωνιδείου (Πραξιτέλους 236, Πειραιάς), την Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου, στις 8:30. Πληροφορίες στο ενημερωτικό κείμενο της κας Θεοδοσίας Κοντζόγλου (μία από τις παρουσιάστριες στην εκδήλωση) στο http://nextok.blogspot.com/2009_02_08_archive.html#1453246301028208611
Το μυστικό που φανερώνω σε σας που είσαστε φίλοι μου, είναι ότι στο απόσπασμα που θα διαβαστεί από μια θεατρική ομάδα υπό μορφή δημόσιας ανάγνωσης, οι στίχοι της Οδύσσειας θα διαβαστούν και στα ομηρικά!!!!! Μου αρέσει εξαιρετικά η ιδέα ότι στην εποχή μας ακροατήριο θα ακούσει Οδύσσεια (έστω λίγη) στα ομηρικά! Σας προσκαλώ να είσαστε, κι εσείς, στο ακροατήριο αυτό.
Στην ίδια εκδήλωση, η ηθοποιός Αιμιλία Υψηλάντη θα διαβάσει τρία λυρικά από το βιβλίο. Είμαι σίγουρη ότι θα «βγάλει» μια συνταρακτική Πηνελόπη, μια που τα λυρικά που επέλεξα πάλλονται από συναίσθημα.
Θα λειτουργήσουν, ταυτόχρονα, στον ίδιο χώρο, εκθέσεις φωτογραφίας από τις δύο Χαμένες Πατρίδες που αναφέρεται το βιβλίο: Μικρά Ασία και τουρκοκρατούμενη Κύπρος.

Τελειώνω με αυτό που σήμερα ξεκίνησα: Ο ζωγραφικός πίνακας που επέλεξα αυτή τη φορά για σας είναι του ζωγράφου Κώστα Πουλίδη (που ανήκει και αυτός στην κατηγορία των δυνατών ανθρώπων, ικανών να μετακινούν ογκόλιθους). Τον έχει ονομάσει «Περιδιάβασμα». Δεν συμφωνείτε ότι είναι τέλεια κατάσταση ανάγνωσης; Θα ήθελα πολύ να ήμουν η κοπέλα του πίνακα. Αν και τα καλοκαίρια, με τα πόδια να μουλιάζουν στην θάλασσα ή απλωμένα στις καρέκλες των «καφέ», περίπου έτσι κι εγώ διαβάζω. Αυτός ο πίνακας μου έφερε, στον χειμώνα, ωραίες μνήμες καλοκαιριού. Ελπίζω το ίδιο και σε σας. Μπορείτε να δείτε, και να απολαύσετε, έργα του Κώστα Πουλίδη στο http://poulidis.eu/

Για να μην πείτε «αυτό ήταν, τα είπε όλα μαζεμένα και τώρα θα ξαναεξαφανιστεί», σας προετοιμάζω ότι είναι έτοιμο βιντεάκι για τις Απόκριες, προσφορά μιας φίλης μου. Όταν μπούμε πιο πολύ στις Απόκριες, θα τα ξαναπούμε! Περιμένετέ με!




4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Οφείλω να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις ωραίες στιγμές που πέρασα αγκαλιά με το βιβλίο σου, για τα ταξίδια που έκανα, για τα έντονα συναισθήματα που μου ξύπνησε. Νιώθω μεγάλη χαρά καθώς διαπύστωσα ότι πίσω από τις γραμμές αυτού του βιβλίου κρύβεται ένας καταπληκτικός άνθρωπος που μπορεί και θέλει να προσφέρει φιλία και να μεταδίδει θετική σκέψη σε όλους. Γύρω μας επικρατεί η γκρίνια και η πνευματική μιζέρια, ας κρατήσουμε κάποια μονοπάτια ελεύθερα για να μπορεί να έρθει η ελπίδα για κάτι καλύτερο.

Noelle Baxer είπε...

Αγαπητέ Ακαμά, θα βρεθούμε σε κάποιο ελεύθερο μονοπάτι.

EKT είπε...

Περιδιάβασμα ή περί διάβασμα;

Μου αρέσει το "δεύτερο διάβασμα" του τίτλου σου.
Όσο για τους ογκόλιθους που ξεροσταλιάζουν στον ήλιο και αυτοί ως γνωστόν, μπορεί να μετακινηθούν, ο κατάλληλος μοχλός χρειάζεται και ..πίστη. Πίστη τον άνθρωπο και πίστη στον εαυτό μας, να εκπέμπουμε και να δεχόμαστε θετική ενέργεια . Ο μοχλός μπορεί να είναι ο,τιδήποτε κυρίως όμως ένα καλό βιβλίο, ένα βιβλίο που ξυπνάει αντί να νανουρίζει, που βάζει ερωτήματα και απαιτεί απαντήσεις.
Και φυσικά πιστεύω στη δύναμη του ενός, που όμως ενεργεί σα σύνολο και όχι σα μονάδα.
Καλημέρα και να είσαι πάντα καλά καιφωτεινή όπως τώρα.

Maria Tzirita είπε...

Καλή μου Νοέλ, χαίρομαι που διαβάζω τα καλά σου νέα, αν και τα είπαμε κι από κοντά εμείς! Ελπίζω να καταφέρεις να έρθεις σε κάποια παρουσίαση του καινούργιου μου βιβλίου και βέβαια να το διαβάσεις για να μου πεις τη γνώμη σου! Σε γλυκοφιλώ!