Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Πού μπορούμε να ειδωθούμε τις επόμενες μέρες

Το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου, 19:00-21:00, στο βιβλιοπωλείο Public στο Σύνταγμα. Θα είμαι εκεί για να υπογράψω το αντίτυπό σας και να κουβεντιάσουμε ό,τι θέλετε για το βιβλίο.

Την Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου, στις 20:00, παρουσίαση του «Από δρυ παλιά κι από πέτρα» στο βιβλιοπωλείο «Περδίκης» στην Καλλιθέα, Χαροκόπου 53-55 (τηλ 210-956825159). Το βιβλίο θα παρουσιάσει η Ελένη Τσαμαδού και αποσπάσματα θα διαβάσει ο Αυγουστίνος Ραμούνδος. Από τη μεριά μου, θα μοιραστώ μαζί σας πώς γεννήθηκαν οι κεντρικοί ήρωες του βιβλίου και θα σας αποκαλύψω τους ομφάλιους λώρους που τους συνδέουν.
Σας περιμένω.

6 σχόλια:

clementine είπε...

καλημέρα και Χρόνια Πολλά.......

Να χαίρεσαι την οικογένειά σου και σου ευχομαι τη νέα χρονιά ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες!!!

Φιλιά πολλά

despo67 είπε...

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για το βιβλιο σας που με ταξίδεψε στις χαμένες πατρίδες των γονιών μου, αν και αυτοί ήταν απο την Καππαδοκία. Ένα ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο και τα συναισθήματα.
Η χρήση της Οδύσειας ευρηματική.Την ιστορία με το κουπί την είχα ακούσει ως δικαιολογία γιατί οι εκκλησίες του προφήτη Ηλία είναι πάνω σε κορφές ( ναυτικός που πήρε τα βουνά με ένα κουπί και έκτισε την εκκλησία εκεί που δεν το ξέρανε). Δεν ήξερα πόσο βαθιες ρίζες είχε ο μύθος.

Είναι ένα βιβλίο που ξαναδιαβάζεται. Σαν την Λωξάνδρα.

Έχω μία παρατήρηση/πρόταση για τίς επόμενες εκδόσεις. Η εναλλαγή του πρώτου προσώπου στις γυναίκες της οικογένειας, κυρίως προς το τέλος που είναι συχνή, δυσκολεύει την ανάγνωση, κυρίως την συνεκτικότητα της διήγησης. Θα πρότεινα να δανιστείτε την τεχνική των χρωμάτων των blog όταν θέλουν να τονίσουν κάτι. Το κείμενο κάθε αφηγήτριας να έχει δικό της "background" χρώμα. Παλ μπλε, παλ πράσινο κλπ.

Αν αυτό είναι πολύ ακριβό για τον εκδότη, ίσως μία αλλαγή του υποβάθρου από άσπρο σε αχνό γκρί να προετοιμάζει τον αναγνώστη για την αλλαγή του προσώπου που μιλάει.

και πάλι ευχαριστώ

despo67 είπε...

Υ.Γ. για το βάι βάι βάι, που στο βιβλίο το έχετε για τούρκικο χαρακτηριστικό, το χρησιμοποιούσαν οι καππαδόκισσες γιαγιάδες και θείες , οπως εμείς το "πω πω πω". Κάποτε παρακολούθησα μία παράσταση στη αρχαία γλώσσα, με ερασμιακή προφορά. Εκεί κατάλαβα ότι το "βαβαί παπαί ιαταταί" λίγο απέχει απο το "βάι βάι". 'Αλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πάνω απο το 80% των "Τούρκων στα παράλια είναι από σκούφια και DNA εξισλαμισμένοι Ίονες.

Noelle Baxer είπε...

Αγαπητή despo67,
σε ευχαριστώ που μας θύμισες την ιστορία του Προφήτη Ηλία και πόσο βαθιά πίσω πάει ο μύθος με το κουπί του Οδυσσέα. Διαβάζοντας την Οδύσσεια και την Ιλιάδα έχω ανακαλύψει θησαυρούς. Πρώτα-πρώτα έχω κατανοήσει μια μεγάλη αλήθεια: πόσο "σύγχρονα" είναι "μυθικά" αισθήματα όπως η αγάπη για τον σύντροφό σου, η νοσταλγία για την πατρίδα και η μητρική έγνοια. Η Πηνελόπη εμφανίζεται στην Οδύσσεια τόσο οικεία και καθημερινή γυναίκα που νομίζεις πως κατοικεί δίπλα σου. Αν δεν έχεις διαβάσει την Οδύσσεια σχετικά πρόσφατα, despo67 σε προτρέπω να το κάνεις. Θα εκπλαγείς. Το ίδιο προτρέπω όλους τους επισκέπτες μου.

Σχετικά με το "βάι-βάι", γνωρίζω ότι έχει αναζητηθεί ετυμολογικά από πού προέρχεται η λέξη κι έχουν δοθεί ερμηνείες. Η αναφορά σας στους Τούρκους-Ίωνες είναι ουσιαστική και πρέπει να σας αποκαλύψω ότι το "βάι-βάι" μου δόθηκε από τον Τούρκο φίλο που με βοήθησε με τα τούρκικα στο "Από δρυ παλιά κι από πέτρα". Όπως βλέπετε, οι αναστεναγμοί ταξιδεύουν. Η καρδιά, όταν αναστενάζει, δεν μιλάει μία γλώσσα.

Σας ευχαριστώ θερμά για τα πολύ καλά σας λόγια για το βιβλίο μου. Χαίρομαι που σας κράτησε καλή συντροφιά. Θα χαρώ να τα ξαναπούμε.

Ανώνυμος είπε...

Καλή χρονιά και από εμένα.

Ανώνυμος είπε...

Και βέβαια σε λίγες ημέρες θα συναντηθούμε και στον κήπο των μυστικών.