Από σήμερα η συντροφιά έχει ένα νέο μέλος: την Σουλτάνα Καπαγιαννίδου.
Κυρίες και κύριοι, έχω την ευχαρίστηση, και την τιμή, να σας γνωρίσω την Σουλτάνα που έχει «σάρκα και οστά» αλλά δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο. Δεν υπάρχει σπαζοκεφαλιά σ’ αυτό, μόνο μαγεία. Η μαγική δημιουργία ενός χαρακτήρα μυθιστορήματος.
Έτσι, μαγικά, γεννήθηκε αυθόρμητα και πλάστηκε σκόπιμα η Σουλτάνα Καπαγιαννίδου. Την έκανα να μεγαλώνει στη Β. Ελλάδα. Στο Κρυονέρι, το παλιό Κουρουτζού, έξω από την Καβάλα. Της πήρα τους γονιούς της και τους έστειλα μετανάστες στην Γερμανία (δεν μου το συγχώρεσε αυτό) ώστε να ανατραφεί με τη γιαγιά της στο χωριό. Έκανα επί τούτου αυτή τη γιαγιά να είναι φορτωμένη με μια πολύ βαριά ζωή: έζησε τον Ποντιακό Εκτοπισμό, επέζησε από την Λευκή Εξορία στα ποντιακά όρη, ορφάνεψε όπως χιλιάδες, έστησε μια νέα ζωή στην Ελλάδα με κόπους και βάσανα – κοινά και γνωστά στους πρόσφυγες. Έζησε, στην συνέχεια, την Βουλγαρική Κατοχή στην περιοχή της Καβάλας και, ύστερα, τον Εμφύλιο. Με άλλα λόγια, όπως πολλοί συνομήλικοί της πρόσφυγες από οπουδήποτε ...και τι δεν έζησε!
Αυτή την πολύπαθη γιαγιά, επίσης Σουλτάνα στο όνομα, την έκανα να έχει μια πρόσθετη ιδιότητα: Να ξεβάφει! Διήγηση-διήγηση ξέβαψε πάνω στην εγγονή της. Καθ’ ομοίωση την έφτιαξε. Ίδια με αυτή μέχρι το μεδούλι.
Η Σουλτάνα σήμερα είναι 49 χρονών και αύριο γίνεται 50. Το «αύριο» είναι η μέρα που εσύ, ο αναγνώστης που διαβάζεις τώρα δα τούτο το σημείωμα γνωριμίας, θα διαβάσεις το νέο μου μυθιστόρημα «Τη νύχτα που γύρισε ο χρόνος».
Εκείνη τη μέρα η Σουλτάνα θα μιλήσει σε καθέναν από εσάς.
Θα πρέπει να κάνετε μόνο τον κόπο νοερά να την ακολουθήσετε έως την σημερινή Κερασούντα του παλιού Πόντου. Εκεί, τη νύχτα που γίνεται πενήντα χρονών, που θα γυρίσει η ζωή της σαν νόμισμα από την κορώνα στα γράμματα και θα ξεκινήσει να διανύει το δεύτερο ημισφαίριο της ζωής της, η Σουλτάνα θα συζητήσει με τον εαυτό της εάν θέλει να συνεχίσει να ζει έτσι ....ή αλλιώς. Να ζήσει διαφορετικά. Αλλάζοντας πράγματα. Στην προσωπική και την επαγγελματική της ζωή.
Για να το κατορθώσει αυτό θα ανατρέξει πίσω, στις πηγές της. Μοιραία, στη γιαγιά-Σουλτάνα, στον Πόντο όταν ο Εύξεινος πόντος μετέφερε πάνω στα κύματα την βοή ποντιακού πλήθους, στα παιδικά της χρόνια στο χωριό, στα εφηβικά της χρόνια στο Γυμνάσιο στην Καβάλα, ύστερα στα νεανικά της χρόνια στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης που έβραζε μεταδικτατορικά, κατόπιν στην στεγνή Αθήνα της επαγγελματικής καριέρας.
Για να το κατορθώσει αυτό, επίσης, θα ανακαλέσει ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή της. Που διέσχισαν τη ζωή της ή που στάθηκαν στη ζωή της. Ή που απουσίασαν από την ζωή της: Τη μάνα της που δραπέτευσε μετανάστρια στη Γερμανία, τον παππού της που δεν ξέρει πώς να τον αποκαλεί επειδή ήταν και θείος της οπότε τον λέει σκέτα Μυρώδη απλοποιώντας το θέμα, την αδελφή της γιαγιάς της που κατά τον Εκτοπισμό έμεινε πίσω στον Πόντο και τούρκεψε και από Ευδοκία έγινε Οζγκιούρ, τον αγαπημένο της σύντροφο Λυκούργο, τον αγαθό μπακάλη στο Κουρουτζού κυρ-Παναγιώτη που είχε την καρδιά μα όχι την τύχη του Τζεπέτο στο παραμύθι του Πινόκιο, ...τον Καζαντζίδη που αφιερώνοντας η Σουλτάνα τραγούδια του στην μητέρα της μέσα από τη ραδιοφωνική εκπομπή «Η φωνή της Ελλάδος» όταν ήταν παιδί έλεγε στη μαμά της «σ’ αγαπώ».
Η Σουλτάνα θα ξανανιώσει, ολόφρεσκα, πεπαλαιωμένα συναισθήματα καταχωνιασμένα στη μνήμη της. Όχι τόσο βαθιά χωμένα ώστε να μην πετιώνται σαν ελατήρια στην επιφάνεια του νου της όταν την ακούνε να μιλάει.
Στην Κερασούντα τη βραδιά που γίνεται πενήντα χρόνων, η Σουλτάνα θα γυρίσει τον χρόνο. Τη Νύχτα Που Γύρισε Ο Χρόνος. Η αυγή που θα ξημερώσει θα την βρει έτοιμη, με τις απαντήσεις της. Η συγκεκριμένη αυγή θα έχει το ξεχωριστό χρώμα που χαρίζει σε όσους τολμούν ν’ αλλάξουν τη ζωή τους.
Τη Νύχτα Που Γύρισε Ο Χρόνος
ας την περάσετε μαζί!
Η Σουλτάνα σάς προσκαλεί να την ακολουθήσετε στην Κερασούντα. Αναχωρεί στις 16 Φεβρουαρίου. Από τα βιβλιοπωλεία όλης της Ελλάδας.
ΥΓ. Στο πούλμαν θα βρείτε κι εμένα. Καθόμαστε δίπλα-δίπλα με την Σουλτάνα.
Εάν όλα αυτά δεν σας φτάνουν και θέλετε να διαβάσετε εδώ και τώρα τις πρώτες 38 σελίδες του βιβλίου, σας προτείνω να μπείτε στην προδημοσίευση που έχουν αναρτήσει οι εκδ. Ψυχογιός, στο http://www.psichogios.gr/datafiles/parts/6874.pdf
22 σχόλια:
Αγαπημένη μου Νοέλ, περιτό να σου πω ότι μετά την πρώτη απόλαυση που έλαβα απο σένα: ΑΠΟ ΔΡΥ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ με τον ξεχωριστό σου τρόπο γραφής, έχω πιάσει σειρά έξω από το βιβλίοπωλείο και περιμένω να ξημερώσει η 16η Φεβρουαρίου. Πίστευα όμως ότι θα "κυκλοφορούσες" στις 15 και έτσι έστησα όλους τους αναγνώστες του Atticapress.gr μαζί μου : http://atticapress.gr/culture/books/3645-qthe-night-turned-the-timeq.html Ελπίζω οι φίλοι σου να μου το συγγχωρέσουν που θα τους κρατήσω ένα 24ωρο στην αναμονή. Αγωνιώ πάντως να διαβάσω το βιβλίο σου. Ήδη τελείωσα ότι άλλο διάβαζα εδώ και μερικές ημέρες, κάνω τώρα "αποτοξίνωση" και περιμένω ΚΑΘΑΡΗ απο κάθε άλλο βιβλίο να σε απολαύσω. Εύχομαι σε όλους τους συνοδοιπόρους καλή απόλαυση.
Θεοδοσία Κοντζόγλου
Δημοσιογράφος
Καλή επιτυχία και κυρίως "καλό ταξίδι" εύχομαι στο νέο σου βιβλίο Νοελάκι....
Καιρός ήταν! Καλοτάξιδο Νοέλ μου! Δεν βλέπω την ώρα να ακολουθήσω το ταξίδι σου....
Η αλήθεια είναι ότι μας έχεις συνηθίσει στα "ταξίδια",χρησιμοποιώντας τους ήρωες σου με τρόπο που ξαφνιάζει αρκετές φορές."Τη Νύχτα Που Γύρισε Ο Χρόνος" μια νεα εμπειρία μας προκαλεί να τη γευτούμε.
Σ'ευχαριστώ !
Καλλιόπη Δράκου
Δημοσιογράφος
Τέταρτη και καταιδρωμένη έρχομαι να σου ευχηθώ, Μπαξεράκι μου, ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ ΜΕ ΟΥΡΙΟΥΣ ΑΝΕΜΟΥΣ ΝΑ ΑΡΜΕΝΙΖΕΙ ΣΕ ΠΕΛΑΓΑ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ το καινούργιο παιδί σου. Εννοείται πως το περιμένω με ανυπομονησία γιατί ξέρω πως με περιμένει άλλη μια φορά μια μεγάλη απόλαυση λόγου και τέχνης.
Καλή μου Νοέλ, αδελφούλα μου εσύ, μαζί θα ταξιδέψουν τα παιδιά μας! Το έχω παραγγείλει και θα το παραλάβω σήμερα κιόλας, μαζί με τα δικά μου - ε, να μην έχουμε ένα προνόμιο εμείς οι συγγραφείς της οικογένειας;
Υπέροχη η πλοκή του, πρέπει να είναι εξαιρετικό αυτό το μυθιστόρημά σου - σε συνδυασμό με τη μοναδική σου γραφή! Σου εύχομαι να ξεπεράσει σε πωλήσεις το προηγούμενο και να φτάσει πολύ ψηλά στις καρδιές των αναγνωστών! Θα τα πούμε ελπίζω σύντομα κι από κοντά, φιλιά πολλά!
Υ.Γ. Η Νοέλ, εκτός από εκπληκτική συγγραφέας, είναι και σούπερ χορεύτρια - για όσους δεν το γνωρίζουν!
Ότι σας ευχαριστώ πολύ, είναι το προφανές. Παρ' όλ' αυτά, θα το πω: Σας ευχαριστώ! ...Σας ευχαριστούμε! Και η Σουλτάνα έχει λόγο σ' αυτή την ιστορία. Όταν και άμα διαβάσετε το βιβλίο και τη γνωρίσετε, θα καταλάβετε ότι η Σουλτάνα, εκ χαρακτήρος που λένε, έχει λόγο σε όλα! Σιγά που θα με άφηνε να σας ευχαριστήσω χωρίς αυτήν!
Λοιπόν, το δικό μου ταξίδι με την Σουλτάνα (το ταξίδι του συγγραφέα με τον ήρωά του είναι διαφοερετικό από το ταξίδι του ήρωα με τον αναγνώστη, όπως καλά ξέρετε) ήταν λαχταριστό! Εξαιρετική η παρέα της! Τώρα που έφυγε πλέον από μένα για να πάει στους αναγνώστες, με άφησε λίγο μόνη, λίγο άδεια, λίγο πολλά και διάφορα. Μέχρι να τη δω να κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία και στο μετρό στα χέρια των επιβατών, μαζεύω στο σπίτι τα χαρτιά μου και τακτοποιώ στη βιβλιοθήκη τα βιβλία, λευκώματα και χίλια δυο άλλα από τον Πόντο της γιαγιάς-Σουλτάνας. Έμεινε σε μένα η φασίνα, δηλαδή... Απαντώ με αυτό στο "χορεύω" της Μαρίας Τζιρίτα. Ό,τι ενέργεια είδε η Μαρία στον χορό μου, ήταν αυτή η ελάχιστη λίγη που περίσσεψε από την φασίνα!
θα τα ξαναπούμε, κυρίες μου.
Και πολύ καλή χορεύτρια, και εξαίρετη μανούλα, και καταπληκτική φίλη. Προσυπογράφω.
Αλλά χωρίς να θέλω να καταχραστώ όλων την καλοσύνη, θα σας έλεγα να επίσκεφθείτε και τον σύνδεσμο http://atticapress.gr/culture/books/3645-qthe-night-turned-the-timeq.html όπου γίνεται παρουσίαση του βιβλίου της ΝΟΕΛ για να αφήσετε κι εκεί το σχόλιό σας. Ετσι θα το δουν μερικές χιλιάδες φίλοι στο FACEBOOK.
Καλή επιτυχία εύχομαι σ' όλες και όλους τους συγγραφείς. Θεοδοσία Κοντζόγλου
Καλοτάξιδο
Σας πρόλαβα και μπήκα πρώτη στο atticapress.gr! Ενημερωτικό και κατατοπιστικό το άρθρο, αφήνει το βιβλίο να μιλήσει κι όχι "απευθείας" η Σουλτάνα όπως έκανα εγώ.
Επίσης θα βρείτε εκεί ένα κατεβατό απόψεις αναγνωστών του "Από δρυ παλιά κι από πέτρα". Που, όπως ανέφερα στο σχόλιό μου στο atticapress, τις περισσότερες από αυτές τις διατυπωμένες απόψεις τις γνώριζα, όμως άλλο είναι να τις διαβάζεις μία-μία κι άλλο πολλές μαζί. Η σταγόνα-σταγόνα, τότε, γίνεται ποταμός. (Μου άρεσε αυτό σαν εικόνα, γι' αυτό το επαναλαμβάνω.)
Άμα έχετε χρόνο, η προτροπή μου είναι να μπείτε στο σάιτ που αναφέρει η Θεοδοσία. Δεν θα χάσετε τον χρόνο σας.
πολλές ευχές κι από μένα. Καλοτάξιδο!!!
Νοέλ μου, έκανα το λάθος και διάβασα την προδημοσίευση του νέου σου βιβλίου από το site του Ψυχογιού. Και τώρα είμαι αναγκασμένη, να περιμένω μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου για να δω τι θα κάνει στη συνέχεια η Σουλτάνα.
Σου το συγχωρώ όμως... Είμαι σίγουρη ότι θα είναι καταπληκτικό...
Με όλη μου την καρδιά, καλοτάξιδο!!!
Ως Βορειοελλαδίτισα, επιβάλλεται να κάνεις και μια παρουσίαση στα μέρη μας. Σε περιμένουμε!!!
Φιλιά πολλά,
Σοφία
Καλοτάξιδο κι ευλογημένο, Νοέλ μου, το πνευματικό παιδί σου....ήδη μετράω τις μέρες αντίστροφα....11, 12, 13, 14, 15, 16...voilaaaaa!!!!!!!!!!!!!!
Είμαι σίγουρη ότι θα με ταξιδέψει και θα αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του στην καρδιά και στην ψυχή μου.
Εύχομαι τα καλύτερα
Σμαραγδή
Α, ωραία! Έχουμε ένα καινούργιο μέλος στην παρέα, την Τέσυ, και μια ομότεχνη, την Βίκυ. "Σουλτάνα, βάλε ακόμη δυο φλιτζάνια στο τραπέζι!"
Η Βίκυ εξέφρασε μια επιθυμία, ως Βορειοελλαδίτισσα. Σχεδιάζοντας, που λέτε, το μυθιστόρημα στο στάδιο πριν ξεκινήσω να το γράφω, ήξερα ότι θα έχει πολύ και έντονα δοσμένη Βόρεια Ελλάδα. Είναι ο δικός μου τρόπος να της πω (της Β. Ελλάδας) "ευχαριστώ" για τα ωραία παιδικά μου χρόνια; ...Είναι επειδή είναι όμορφη; Με την ίδια ωραία διάθεση που επιστρέφω εκεί τα καλοκαίρια, ακούμπησα στην Β. Ελλάδα την ηρωίδα μου την Σουλτάνα στην παιδική της ηλικία. Άλλες οι ζωές μας ασφαλώς. Το κοινό και καθοριστικό για να κατανοήσω τον χαρακτήρα του βιβλίου που έφτιαξα, είναι η θέα. Η κοινή θέα. Όσα μπαίναν από τα μάτια μας και εισχωρούσαν μέσα μας, σε μένα και την Σουλτάνα. Ασφαλώς και το φως. Όλες οι αισθήσεις συμμετείχαν: οι κοινές μυρωδιές, οι κοινές διαδρομές άρα τα κοινά ταρακουνήματα στο δρόμο, οι κοινές λακκούβες....
...Όμως την Σουλτάνα δεν την έβαλα στους πατημένους από εμένα δρόμους. Σκόπιμα, γιατί αυτή δεν είμαι εγώ. Έχει τη "δική της" ζωή. Έτσι, μετά από ψάξιμο, την τοποθετησα στο Κουρουτζού (Κρυονέρι) που το περασμένο καλοκαίρι, στις διακοπές, πρωτοεπισκέφθηκα.
Αυτονόητα, αφού ήταν να σπουδάσει η κοπελα, έβαλα την Σουλτάνα να φοιτά στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Αναμενόμενο, συνδέθηκε εκεί με ένα νεαρό από ένα "ποντιακό" χωριό κοντά στην Θεσσαλονίκη στο νομό Κιλκίς. Όλα δηλαδή μετά δέσαν, με αποτέλεσμα να υπάρχει πολύ Β. Ελλάδα στο βιβλίο.
Υπάρχει καλός λόγος, επομένως, να παρουσιαστεί το "Τη Νύχτα Που Γύρισε Ο Χρόνος" στην Θεσσσαλονίκη. Το επιθυμώ κι εγώ.
Μέχρι να γράψω το κατεβατό για το Κουρουτζού, μπήκε στην παρέα και η Σμαραγδή!
Δεν έχεις ανάγκη, Σμαραγδή, να μετρήσεις μετά το 10. Την Τρίτη μετά την Καθαρά Δευτέρα ξεκινάει η διανομή στα βιβλιοπωλεία.
Σε ευχαριστώ, καλή μου, για τα όμορφά σου λόγια.
Επιτέλους Νοέλ!!! Αλλά μάλλον άξιζε τον κόπο να περιμένουμε!!! Είμαι σίγουρη ότι η Σουλτάνα θα μας συναρπάσει!!!
Καλοτάξιδο μέσα από την καρδιά μου!
Νοελάκι, αγαπημένη μου φίλη εύχομαι η Σουλτάνα σου να αγαπηθεί κι αυτή από τους αναγνώστες και να παρακολουθήσουν με αγωνία τη διαδικασία αποτύπωσης των χρωμάτων της Πόντιας γιαγιάς πάνω στη δική της ζωή. θυμάμαι όταν διάβαζα την "Δρυ", δεν έβλεπα την ώρα και τη στιγμή για να τελειώσω τις δουλειές μου και να ξαναγυρίσω στο σπιτικό της Πηνελόπης!
Χαιρετίσματα και φιλιά από το χιονισμένο Αρνεμ.
Βίκυ
Παίρνω αφορμή από το "επιτέλους!" της Clementine. Τις τελευταίες μέρες το ακούω σε όλες του τις βερσιόν. Παράδειγμα, το τρυφερό "Καιρός ήταν!" στο σχόλιο της Λένας Μαντά. Εμένα, πάλι, μου φαίνεται ο χρόνος που μου χρειάστηκε για να ετοιμάσω το "Τη Νύχτα Που Γύρισε Ο Χρόνος", τούρμπο. Γιατί, αληθινά, δούλεψα εντατικά, χωρίς "κοιλιές". Υπάρχει, λοιπόν, έκανα την σκέψη, μια διαφορετική αίσθηση του χρόνου όταν είσαι αναγνώστης. Η ανυπομονησία του αναγνώστη κάνει το ρολόι να τρέχει πιο γρήγορα. Πράγμα που συμβαίνει και σε μένα, όταν περιμένω πώς και πώς ένα "επόμενο" βιβλίο. Η γλύκα, όμως, του να το έχεις (το "επόμενο") στην τσάντα σου και να πηγαίνεις στο σπίτι, δεν είναι απερίγραπτη;
Καλησπέρα, Clementine. καλησπέρα και σε σένα Βίκυ από το κρύο Άρνεμ. Ελπίζω ότι η Σουλτάνα θα ικανοποιήσει την ανυπομονησία σας. Γιατί όσο γλυκιά είναι η γλύκα της ανυπομονησίας, τόσο πικρή είναι η πίκρα της απογοήτευσης...
Νοέλ, χτες το βράδυ διάβασα τις πρώτες 38 σελίδες και ήδη άρχισα να νοιάζομαι και ν΄ αγαπάω την Σουλτάνα. Με συγκίνησε ιδίαιτερα η στιγμή που γυρνάει από το σχολείο και η γιαγιά της τής τραγουδάει το ποντιακό ποιηματάκι. Μου άρεσε το μεσοφόρι του ψυγείου, η θυμωμένη γάτα που η Σουλτάνα θέλει να φιλιώσει μαζί της πριν φύγει για την Ελλάδα ... Με λίγα λόγια μου άρεσαν αυτά τα γνωστά Νοελικά λογοτεχνικά χαρακτηριστικά που συνθέτουν την γραφή σου.
Και μια και αναφέρθηκες στο χρόνο που σου πήρε για να γράψεις το βιβλίο σου με αφορμή κάποια σχόλια, θα ήθελα να κάνω ένα παραλληλισμό: Για μένα ο συγγραφέας μοιάζει με τη γη που πρέπει να την αφήσεις να "ξεκουραστεί" για λίγο, χωρίς να την σπείρεις, για να μπορέσει να επανακτήσει την γονιμότητα της και η σοδειά που θα χεις όταν αποφασίσεις να την καλλιεργήσεις ξανά θα είναι τόσο καλή που θα σε αποζημιώσει για όλο εκείνο το διάστημα που την "περίμενες".
Χαίρομαι, Βίκυ, που οι πρώτες 38 σελίδες του βιβλίου, από την Προδημοσίευση, δεν σε προετοιμάζουν για πίκρα αλλά για γλύκα!
Ο παραλληλισμός που έκανες, του συγγραφέα με τη γη, είναι πολύ πετυχημένος κατά τη γνώμη μου. Είναι μια "γη" που οργώνεται, που καρποφορεί, που πρέπει ν' αναπαύεται. Που ξέρει να περιμένει την κατάλληλη εποχή. Κι όσο περιμένει, έχει την υπομονή ν' ακούει τα τιτιβίσματα των πουλιών. Η "γη" του συγγραφέα, μη νομίζεις, επηρεάζεται κι αυτή από τους καιρούς. Στη "Νύχτα", θα δεις, υπάρχει αναφορά στων καιρών μας τα σημεία και τα τέρατα.
Noelle, Noelle,
καλοτάξιδο. Προσεχώς θα έχω τη χαρά και την τιμή καταπώς φαίνεται...
xox
Γειά σου Αθηνά, πολυταξιδεμένη. Η ευχή σου να είναι η "Νύχτα" καλοτάξιδη ταιριάζει! Σε ευχαριστώ για την ευχή. Είναι γερό σκαρί η "Νύχτα" (το ξέρω γιατί εγώ κάρφωσα τα σανίδια της), αλλά θα βοηθήσει πολύ στο ταξίδι της ον είναι ούριος ο άνεμος.
Δημοσίευση σχολίου