Σε ευχαριστούμε. (οι Πόντιοι, οι Καβαλιώτες). Ανήρτησα το βιβλίο στο ιστολόγιο μου "Ου παντος πλείν ες Πόντον". Κατάγομαι απο την Λεκάνη Καβάλας, γεννήθηκα το 1962, πήγα Δημοτικό στο 11ο των Ποταμουδίων και στο 13ο της Δεξαμενής,τέλειωσα το 2ο Λύκειο, στον Βύρωνα, το 1980. Μένω στα Βριλήσσια, οπότε απ' οτι βλέπω είμαστε γείτονες.
Ακόμα, δεν διάβασα το βιβλίο, σήμερα το έμαθα απο το e-pontos. Θα σου γράψω τις εντυπώσεις μου. Καλή επιτυχία!
Vripol, μένω άφωνη από τις συμπτώσεις! Παράλληλες οι πορείες μας! Κι εγώ ήμουν μαθήτρια στο 13ο Δημοτικό της Δεξαμενής! Παιδάκια θα είχαμε γνωριστεί στο σχολείο. Αφού μένεις στα Βριλήσσια, μπορεί να έχουμε συναντηθεί και στην πλατεία. ...Ή στον χασάπη! Το φαντάζεσαι; Να στεκόμαστε στην ίδια "ουρά" και να μην γνωρίζουμε ότι ...γνωριζόμαστε! Ή ότι θα έπρεπε να γνωριζόμαστε! Το e-pontos είναι εξαιρετικό. Γράψε μου, σε παρακαλώ, την ηλεκτρον διεύθυνση του ιστολογίου σου.
Τό διάβασα. Υπέροχο!! Ούτε πόντιοι λογοτέχνες δεν αποδίδουν με τέτοια δύναμη την ποντιακή ψυχή.. Σίγουρα είσαι πόντια. Δεν το εννοώ αιματολογικά, αλλά βιωματικά, πολιτισμικά... Πρώτα απ' ολα, είναι ενα βιβλίο πού σε παρασύρει. Κάποτε, διάβαζα ψυχαναγκαστικά ότι λογοτεχνικό αγόραζα, ακόμα και αν δεν με έθελγε. Μετά, αποφάσισα να διαβάζω ως το τελος μόνο ότι με τραβάει. Κέρδισες..
Ενα αλησμόνητο ταξίδι στην ιστορία ενός λαού που κρατάει τη μνήμη της χαμένης πατρίδας του, και, ταυτόχρονα,το πορτρέτο μιας σύγχρονης γυναίκας που βρίσκει τη δύναμη να χαράξει τον δικό της δρόμο στη ζωή.
Αν, αναπάντεχα, έπεφτα από τον ουρανό σε ένα ερημονήσι, θα ήθελα να ήταν πολύ μεγάλο νησί για να χωρέσει την οικογένειά μου, τους φίλους μου και το ποντίκι του λαπ-τοπ μου. Μέχρι να μας βρουν και να μας "σώσουν", θα κατέληγε η περιπέτεια σε beach party, γιατί είμαι πολύ θετικό άτομο. Το φεγγαρόφωτο το προτιμώ αν και δεν μου αρέσουν οι βουβές σκιές και οι σκοτεινές πλευρές των ανθρώπων.
Την ερώτηση που απεχθάνομαι, την ακούω από νήπιο και θα την ακούω νομίζω εις αεί: "αν γινόταν πόλεμος ανάμεσα στην Αγγλία και την Ελλάδα, εσύ με ποιανού το μέρος θα 'σαι;". Είμαι Ελληνίδα με ξενικό όνομα. Τόσο απλά.
7 σχόλια:
Επιτέλους τα καταφέραμε ...
Ελλεν και Νοέλ
Καιρός ήταν!
Σε ευχαριστούμε.
(οι Πόντιοι, οι Καβαλιώτες).
Ανήρτησα το βιβλίο στο ιστολόγιο μου
"Ου παντος πλείν ες Πόντον".
Κατάγομαι απο την Λεκάνη Καβάλας, γεννήθηκα το 1962, πήγα Δημοτικό στο 11ο των Ποταμουδίων και στο 13ο της Δεξαμενής,τέλειωσα το 2ο Λύκειο, στον Βύρωνα, το 1980.
Μένω στα Βριλήσσια, οπότε απ' οτι βλέπω είμαστε γείτονες.
Ακόμα, δεν διάβασα το βιβλίο, σήμερα το έμαθα απο το e-pontos.
Θα σου γράψω τις εντυπώσεις μου.
Καλή επιτυχία!
Vripol, μένω άφωνη από τις συμπτώσεις! Παράλληλες οι πορείες μας! Κι εγώ ήμουν μαθήτρια στο 13ο Δημοτικό της Δεξαμενής! Παιδάκια θα είχαμε γνωριστεί στο σχολείο.
Αφού μένεις στα Βριλήσσια, μπορεί να έχουμε συναντηθεί και στην πλατεία. ...Ή στον χασάπη! Το φαντάζεσαι; Να στεκόμαστε στην ίδια "ουρά" και να μην γνωρίζουμε ότι ...γνωριζόμαστε! Ή ότι θα έπρεπε να γνωριζόμαστε!
Το e-pontos είναι εξαιρετικό. Γράψε μου, σε παρακαλώ, την ηλεκτρον διεύθυνση του ιστολογίου σου.
Σεβαστή μου πατριώτισσα,
η ηλεκτρονική διέυθυνση του Ιστολογίου μου "Ου παντός πλείν ες Πόντον" είναι:
http://vripolidis.blogspot.com
ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΑΚΟΜΗ ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΠΩΣ ΘΑ ΜΕ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ.ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ.ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Τό διάβασα. Υπέροχο!!
Ούτε πόντιοι λογοτέχνες δεν αποδίδουν με τέτοια δύναμη την ποντιακή ψυχή..
Σίγουρα είσαι πόντια. Δεν το εννοώ αιματολογικά, αλλά βιωματικά, πολιτισμικά...
Πρώτα απ' ολα, είναι ενα βιβλίο πού σε παρασύρει.
Κάποτε, διάβαζα ψυχαναγκαστικά ότι λογοτεχνικό αγόραζα, ακόμα και αν δεν με έθελγε.
Μετά, αποφάσισα να διαβάζω ως το τελος μόνο ότι με τραβάει.
Κέρδισες..
Δημοσίευση σχολίου