Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

Η "Νύχτα" πέρασε από το Χαλάνδρι

















Η παρουσίαση στον «Ευριπίδη στη Στοά» ήταν μια πολύ «φωτεινή» εκδήλωση που ταίριαζε στο βιβλίο γιατί, αν και «Τη Νύχτα Που Γύρισε Ο Χρόνος» αναφέρεται σε μία νύχτα, πρόκειται για ένα φωτεινό, αισιόδοξο βιβλίο που οδηγεί –τι παράδοξο! - στην αυγή! Στο φως.
Η Ελένη Κ. Τσαμαδού είχε το δύσκολο έργο να περιγράψει -όσο επιτρεπόταν...- ένα πολυεπίπεδο βιβλίο που σαν να μην του έφταναν τα πολλά επίπεδα, έχει και παράλληλες δράσεις. Με τα σύντομα εμβόλιμα αποσπάσματα ανέβασε τον βαθμό δυσκολίας, γιατί το κάθε απόσπασμα που επέλεξε ήταν «διαφορετικό». Κέντησε με πολλές κλωστές την ομιλία της η Έλεν ή, για να είμαι πιο παραστατική, το δικό της κομμάτι της παρουσίασης μου θύμισε τα σύγχρονα έργα τέχνης που βγάζουν ένα ομοιογενές αποτέλεσμα παντρεύοντας ποικίλα υλικά. Κι ως γλύπτρια, λοιπόν, η Έλεν θα μπορούσε να σταδιοδρομήσει. Μια γλύπτρια του λόγου. Έτσι κι αλλιώς η Τέχνη είναι μία, εμείς της δίδουμε να φοράει τα «κοστούμια».
Αν θέλετε να μπείτε στην ομιλία της Έλεν, την έχει αναρτήσει στο blog της http://tsamadou.psichogios.gr. Με διαφορετικές φωτογραφίες από αυτές, για να έχουμε ποικιλία. Η Έλεν στόλισε την ανάρτησή της με τις χαριτωμένες φωτογραφίες που τράβηξε η μικρή μου κόρη (ένας λόγος παραπάνω για να κάνετε επίσκεψη στο blog της Έλεν). Ενώ εγώ χρησιμοποίησα τις επίσημες φωτογραφίες που μου έστειλε η Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων του εκδ. οίκου Ψυχογιός και λίγες της κόρης μου! «Με πρόλαβες πάλι! Πότε εσύ βρήκες χρόνο;» γκρίνιαξα στην Έλεν (και την θαύμασα) και αυτή τη φορά.

Για το δικό μου μέρος της παρουσίασης στο Χαλάνδρι είχα αποφασίσει να ανοίξω τα χαρτιά μου. Να ανοίξω την καρδιά μου στην ουσία, γιατί εκεί, στην καρδιά, είναι οι δικές μου σημειώσεις. Και στο νου. Εκεί είναι το αρχείο της μνήμης μου. Ο λόγος μου κινήθηκε στον χώρο αυτό και σαν το λεωφορείο πηγαινοερχόταν με ενδιάμεσες στάσεις από την αφετηρία της καρδιάς έως τον προορισμό του νου, και αντίστροφα. Καρδιά-νους, νους-καρδιά. Στάσεις όπου ο «επιβάτης» πατούσε το κουμπί να ειδοποιήσει τον οδηγό.
Με αυτό το «λεωφορείο» λέω να πάω και στο «Έναστρον». Όπως η γραμμή του μετρό συνεχώς μακραίνει, έτσι κι αυτή. Θα έχει συνεχιστεί έως τις 21/3 το υπόγειο σκάψιμο και θα έχω συμπληρώσει χιλιόμετρα.

Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους εσάς που ήρθατε στην επίσημη πρώτη της «Νύχτας» στον «Ευριπίδη», μια μέρα δύσκολη με πορείες στο Κέντρο της Αθήνας, με μπλοκάρισμα των δρόμων και, πρώτα και κύρια, κακή διάθεση λόγω των οικονομικών μέτρων. Να σας εξομολογηθώ ότι όποτε σήκωνα το κεφάλι μου και έβλεπα τόσο πολλούς από εσάς όρθιους, συνωστισμένους έως και στην σκάλα, ...μ’ έπιανε η καρδιά μου. Μήπως δεν περνάτε καλά. Ήμουν φορτωμένη την έγνοια που είχε (;) η Σουλτάνα ως οικοδέσποινα. Η Σουλτάνα, η ηρωίδα του βιβλίου.
Εξαιρετικά ευχάριστη έκπληξη για μένα ήταν, πρέπει να πω κι αυτό, οι Χαλανδριώτες αναγνώστες του «Από δρυ παλιά και πέτρα» που ήρθαν με σκοπό να γνωρίσουν το νέο βιβλίο και κάποιοι απ’ αυτούς, ίσως, κι εμένα.

Με τούτα και με ‘κείνα πέρασε, λοιπόν, η «Νύχτα» από το Χαλάνδρι, με κατεύθυνση τώρα το «Έναστρον» στο Κέντρο της Αθήνας. Την Κυριακή 21 Μαρτίου το «λεωφορείο» μου θα κάνει στάση εκεί για όποιον θέλει να «ανέβει».







6 σχόλια:

clementine είπε...

Νοέλ μου έτσι απλά λοιπόν με το λεωφορείο θα πάει η «Νύχτα» από καρδιά σε καρδιά. Για να τις κερδίσει. Είμαι σίγουρη γι΄ αυτό.
Εύχομαι οι αναγνώστες να ταξιδέψουν με τη Νύχτα και να μπορέσουν στο τέλος να γυρίσουν το χρόνο, έτσι όπως μπόρεσε και η Σουλτάνα και να διασταυρώσουν το παρόν με το παρελθόν.

Καλοτάξιδο σε θάλασσες ήρεμες και άνεμους ούριους.

Φιλιά πολλά και στην Ιριδα και στη σκυλίτσα της 

Sofia Voikou είπε...

Νοέλ μου συγχαρητήρια και καλοτάξιδο.
Δυστυχώς, δεν σε πρόλαβα...
Κανόνισα και κατέβηκα Αθήνα για την παρουσίαση σου και ξαφνικά αντιλήφθηκα ότι η παρουσίαση ήταν Πέμπτη και όχι Παρασκευή. Μου έμεινε το βιβλίο ανυπόγραφο.
Επιφυλάσσομαι ότι θα σε δω σε κάποια άλλη παρουσίαση, και γιατί όχι σε μία στη Βόρεια Ελλάδα;;;
Υ.Γ. Να μην παρεξηγηθώ, αλλά προτιμώ τις φωτογραφίες της κόρης σου.

Yiola Papadopoulou είπε...

Γλυκιά μου Νοέλ σου εύχομαι "Η νύχτα" σου να είναι φεγγαρόλουστη, σ' ένα έναστρο ουρανό για να σου φωτίζει το δρόμο της επιτυχίας. Εύχομαι να αγαπηθεί κι αυτό όπως αγαπήθηκε και το "Από δρυ παλιά και πέτρα". Θα σου γράψω και πάλι όταν το διαβάσω.

Noelle Baxer είπε...

Ωχ, Σοφία, λυπάμαι πολύ για την ταλαιπωρία, και άλλο τόσο λυπάμαι που δεν σε είχαμε παρέα στο Χαλάνδρι. Για το ενυπόγραφο αντίτυπο μην ανησυχείς. Το βουνό θα πάει στον Μωάμεθ! Ανεβαίνω Θεσ/νίκη με τη "Νύχτα" τον Μαιο. (Το λεωφορείο, που λέει στο Σχόλιό της η Κλημεντίνη). Λεπτομέρειες σύντομα.

Κλημεντίνη, σ' ευχαριστώ και για τις ευχές σου και που έκανες τόσο δρόμο κι ήρθες στο Χαλάνδρι για να είσαι στην πρώτη παρουσίαση της "Νύχτας". Ταιριάζει εδώ να αποκαλύψω, νομίζω, ότι στις φωτογραφίες από την παρουσίαση, σε μία είμαστε μαζί. Οι δυο μας. Φωτογραφημένες απο την Ίριδα, που την επαινεί στο Σχόλιό της ως φωτογράφο η Σοφία, και καμαρώνω.

Η Γιόλα Παπαδοπούλου, για όποιον ίσως δεν την ξέρει, είναι συγγραφέας από την Κύπρο με σταδιοδρομία και στην Ελλάδα. Αναζητήστε, προτείνω, τα μυθιστορήματά της στο βιβλιοπωλείο σας, γιατί, όπως είδατε και στο Σχόλιό της, η γραφή της είναι δαντέλα. Χάρηκα, Γιόλα, για την "επίσκεψη" και περιμένω την κυκλοφορία του επόμενου βιβλίου σου.

Κατερίνη είπε...

Γειά σας.!!! Καλοτάξιδο το νέο βιβλίο σας.! Θα το διαβάσω το συντομότερο!! ;-) Καλά είστε;

Noelle Baxer είπε...

Καλά είμαι, Κατερίνη! Εσύ τι κάνεις; Όλα καλά, ε; Πολύ ευχάριστη έκπληξη να σε δω "εδώ".
Σε ευχαριστώ, καλή μου, για την ευχή σου να είναι καλοτάξιδη η "Νύχτα".