Με φίλους πλάι σου η "Νύχτα" είναι πιο ωραία.

Έχουν δίκιο όσοι λένε ότι με φίλους πλάι σου οι νύχτες είναι πιο ωραίες!

Με φίλους πλάι μου, την Κυριακή που πέρασε, η «Νύχτα» ήταν πιο ωραία!

Θέλω να πω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στους φίλους και τις φίλες, στους γνωστούς μου και σε εσάς που δεν γνώριζα, που ήρθατε στην βιβλιοπαρουσίαση της «Νύχτας» μου, όπως αποκαλώ χαϊδευτικά το «Τη Νύχτα Που Γύρισε Ο Χρόνος», μας αφιερώσατε το κυριακάτικο απόγευμά σας και γίνατε, όλοι μαζί, ένα ζεστό κοινό.

Ανάμεσά σας, στην Πρόεδρο, τους Αντιπροέδρους και μέλη του Συλλόγου Καβαλιωτών «Οι Φίλιπποι», στους φίλους μου ποντιακής καταγωγής, καθώς και σε εσάς που δεν έχετε σχέση με Πόντο ούτε με Καβάλα. Ακόμα, από την λογοτεχνική κοινότητα, στην ιστορικό-συγγραφέα Βασιλική Μπόμπου-Σταμάτη, στον αγαπημένο μου συγγραφέα Κώστα Αρκουδέα, στον συγγραφέα Γιάννη Παπαγιάννη, στην συγγραφέα Τέσυ Μπάιλα-Βενετούδη και στην «δικιά μας», πολύ ξεχωριστή συγγραφέα, Πασχαλία Τραυλού.

Ένα, δεύτερο, μεγάλο «ευχαριστώ» στους ομιλητές: την συγγραφέα Ελένη Κ. Τσαμαδού (η ομιλία της είναι δημοσιευμένη στο blog της http://tsamadou.psichogios.gr/ Δείτε παρουσίαση της «Νύχτας» στο Χαλάνδρι), την δημοσιογράφο Αγγελική Κώττη (για την κριτική της για τη «Νύχτα» μπείτε στο http://many-books.blogspot.com/2010/03/blog-post.html. Μπορείτε να την βρείτε και στο Newsletter Μάρτιος 2010 των εκδ. Ψυχογιός) και τον συντονιστή της Λέσχης Ανάγνωσης «Ο Κήπος Των Μυστικών» Γιάννη Ρουσσιά (διαβάστε τι έγραψε για τη «Νύχτα» στο http://akamas.wordpress.com/). Και για τις αναγνώσεις των αποσπασμάτων, την ηθοποιό κα Ζαχαρούλα Οικονόμου, η οποία κράτησε όλον αυτόν τον κόσμο σε απόλυτη σιγή. Και που μας έφερε, με την παρουσία της, ακόμα μια πλεξούδα προς τιμήν της γιαγιάς-Σουλτάνας, της μικρής Νεφέλης και όλων των πλεξούδων του βιβλίου!

Ένα, τρίτο, «ευχαριστώ» στην επίσημη προσκεκλημένη μας, την κα Γεωργία Χαριτίδου, που μίλησε με τόση θέρμη για το βιβλίο εκπροσωπώντας την Επιτροπή Ποντιακών Μελετών όπου είναι Γενική Γραμματέας αλλά και ξέχωρα από την Επιτροπή, μιλώντας ως Ποντία και ως φιλόλογος.

Ένα ιδιαίτερο «ευχαριστώ» χρωστώ στην κα Μαίρη Σέρρα που με εντυπωσίασε με την καλοσύνη και την προθυμία της να αναλάβει την προβολή των παλιών φωτογραφιών από την εποχή της Καβάλας που αναφέρεται στο βιβλίο καθώς και ρόλο «αντικαταστάτριας» στην περίπτωση που το αεροπλάνο που θα έφερνε την Αγγελική Κώττη από την Θεσσαλονίκη το απόγευμα εκείνης της ημέρας, αποφάσιζε να παραμείνει στην Θεσσαλονίκη!

Και φυσικά στο βιβλιοκαφέ «Έναστρον» για την άψογη φιλοξενία του.

Σας είπα τα «ευχαριστώ», να σας πω και το άλλο που θέλω να σας πω: Υπάρχουν, λοιπόν, μερικά πρωινά που ξυπνάς και κατεβαίνοντας από το κρεβάτι σου μπαίνεις σε μια πολύ καλοδιάθετη ζωή. Φυσικά δεν είναι τυχαίο αυτό. Τα πρωινά αυτά ακολουθούν μια εξαιρετική μέρα που προηγήθηκε. Με μια τέτοια διάθεση ξύπνησα την επόμενη μέρα της εκδήλωσης στο «Έναστρον». Γεμάτη καλή ενέργεια που πολλές μάρκες χυμών και δημητριακών θα ζήλευαν και πολύ θα ήθελαν να δίνουν στους καταναλωτές τους!
Μία μία ήταν πολλές, ομολογουμένως, οι καλές στιγμές της βραδιάς. Όοοοολες μαζί έκαναν σούμα μια εξαιρετική βραδιά (στην δική μου την αργκώ όλες τις εξαιρετικές τις λέω «νυφιάτικες») την οποία μπορούσα και μύριζα!! Ναι! Όλο το σπίτι το επόμενο πρωί μύριζε άγριες βιολέτες από ένα τόσο δα ματσάκι που μου προσέφερε η πολύ καλή Ηρώ. Επιστρέφοντας στο σπίτι από το «Έναστρον», δεν το αμέλησα και έβαλα τις βιολέτες σε ένα ποτήρι νερό. Την επόμενη μέρα μού έδωσαν την μυρωδιά της χαράς. Η χαρά έχει μυρωδιά! Αυτό ήθελα να σας πω.