Μια γεμάτη μέρα

Ανάμεσα σε «Ιανό» Θεσσαλονίκης και Γερμανία όπου «πέταξα» προσκεκλημένη από ομογενείς και Ποντίους που διαμένουν εκεί, σφηνώθηκε μία μέρα. Μεγάλη μέρα που χώρεσε πολλά. Γι’ αυτό και αξίζει δική της αναφορά.

"Αγαπητή γεμάτη μέρα,
ωραία 7η Μαΐου 2010,
Συνήθως οι μέρες μου είναι πιο άδειες για να τραβιούνται τα γεγονότα της ημέρας και να τα χορταίνω. Επίσης είναι πιο μοναχικές. Νομίζω ότι χρειάζομαι το χρόνο μου για να αναμασώ αυτά που βλέπω κι ακούω, τα καινούργια που διαβάζω και τις φρέσκες επαφές μου με ανθρώπους που ξέρω ...ή που δεν ξέρω. Καταλαβαίνεις ότι είναι πάρα πολλά όλα αυτά για να μην σταματώ εδώ κι εκεί το καθημερινό τρέξιμο και να στέκομαι ακίνητη για λίγο στη μεριά μου.
Με την συνέργεια της Πόπης, της Ελένης και της Μαριάννας του Τμ. Δημοσίων Σχέσεων του εκδ. οίκου "Ψυχογιός", το αντίθετο κατάφερες εσύ!
8:30 το πρωί της επόμενης μέρας της παρουσίασης στον «Ιανό» ήδη βρισκόμουν στη ραδιοφωνική εκπομπή της Εύης Καρκίτη και συνομιλούσαμε «στον αέρα».
Από εκεί και μετά, δεν σταμάτησα όλη μέρα να τρέχω σε τοπικά Μέσα και τηλεοπτικά κανάλια και να μιλώ για την Σουλτάνα. Μπορεί εσύ να με άκουγες να λέω «α ρε Σουλτάνα τι με έκανες», αλλά ξέρεις πως δεν το εννοούσα! Γνώρισα ενδιαφέροντες ανθρώπους, όπως τον Δημήτρη Μουρατίδη της εκπομπής «Σελιδοδείκτης» στο Πανόραμα TV, το team του πρωινού μαγκαζίνου στο TV 100, την Μάγδα Παπανικολούδη, δημοσιογράφο στο έντυπο «Καρφίτσα», και τον Γρηγόρη Γρηγορά στην Egnatia TV. Είπαμε πολλά και ωραία, έζησα για μια μέρα μια άλλη ζωή, ... τι να τα λέμε, πρέπει να ομολογήσω, αγαπητή μου μέρα, ότι έκανες ό,τι μπορούσες για να γεμίσεις, σαν σακούλι, ως επάνω.
Όταν πήγα το βράδυ να σε κλείσω, δεν έκλεινε το σακούλι, τόσο είχε παραγεμίσει που, αν θυμάσαι, αναγκάστηκα να μείνω ξύπνια ως αργά για να επεξεργαστώ το περιεχόμενό του, ένα μέρος από τα καινούργια «πολλά και ωραία» και να χωρέσουν στο τέλος.
Την επόμενη μέρα που πετούσα έτσι κι αλλιώς στα σύννεφα, κατευθυνόμενη στην Γερμανία, κατάφερες το περίπου ακατόρθωτο, να έχω ανοιγμένο μπροστά μου ένα καλό βιβλίο και να μην διαβάσω ούτε μια σελίδα σε όλο το ταξίδι!
Αυτό είναι το μόνο για το οποίο δεν θα σου πω ευχαριστώ!"

Με την ευκαιρία, θέλω «κι από εδώ» να ευχαριστήσω τον Θανάση Τσιρταβή, φίλο από τα παλιά μαγικά παιδικά χρόνια της Καβάλας που σήκωσε στη θέση μου το βάρος της ...Σουλτάνας και της «Νύχτας» στην εκδήλωση, που περιελάμβανε και παρουσίαση του βιβλίου, του Συλλόγου Καβαλιωτών στην Αθήνα «Οι Φίλιπποι» που έγινε στην Αθήνα ...την 7η Μαΐου 2010. Είπαμε, ήταν μια γεμάτη μέρα!